Roger is geboren in Gutschoven (nu deelgemeente van Heers), en heeft zijn kinderjaren doorgebracht in Kerniel (nu deelgemeente van Borgloon). We zijn dus van Antwerpen naar zijn ‘roots’ teruggekeerd (en ik voor een deel ook, zonder het te weten – zie ‘Horpmaal, meeuwen en mijn overgrootvader Renwa’ : http://jessymaesen.blogspot.com/2010/03/horpmaal-meeuwen-en-mijn-overgrootvader.html ).
Deze namiddag gingen we wandelen in het prachtige Kerniel.
Kerniel (foto Roger)
Toen we aan de kerk uit de auto stapten, zagen we een vriendelijke oude man de kerk binnengaan. De koster, dacht ik. Terwijl we later via het kerkhof richting het klooster van Coolen wandelden, hoorden we de doodsklokken luiden.
Roger kreeg de uitstekende inval om terug naar de kerk te wandelen, en daar ontmoetten we weer die oude man. We begroetten elkaar en hij vertelde algauw dat hij de pastoor was van Kerniel, Grootloon en Broekom. De doodsklokken bleken geluid te hebben voor een ver familielid van Roger (dat hij weliswaar niet kende).
Tijdens ons gesprek vertelde de pastoor dat de kerk pas gerestaureerd was (we hadden enkele maanden geleden gehoord dat het zou gebeuren) en stelde ons voor even een kijkje te gaan nemen. De renovatie was prachtig gedaan. Binnenkort blijft het voorportaal van de kerk open (van Pasen tot Allerheiligen) zodat je via een glazen deur het interieur kunt bewonderen. Rechts aan de ingang is er een kapel voor de heilige Odilia, waar het vroegere doopvont staat. Pierre, de broer van Roger, die in Kerniel is geboren, is nog daarboven gedoopt!
Doopvont (foto Roger)
Nadat we hadden afscheid genomen van de vriendelijke pastoor zijn we door het dal naar het klooster van Coolen gewandeld (nu klooster Mariënlof). Ik denk dat je rond Kerniel een van de mooiste landschappen vindt van deze streek.
(foto Roger)
Tot voor enkele jaren kon je in een kamer van dat klooster taart en koffie gebruiken en het had veel aantrek. Nu die gelegenheid verdwenen is, is het daar heel stil, maar ook opvallend rustig.
Het klooster van Coolen (foto Roger)
En van daar zijn we terug gewandeld naar Kerniel via de oude spoorwegbedding.
(Foto Roger)
toch prachtig Kerniel het dorpje waar ik geboren en getogen ben. Mijn ma woont er nogaltijd.En de fietroute van Station Borgloon naar kerniel bewandelen we verschillende keren per week als we ma gaan bezoeken. het hele jaar door is het er fijn. Het is aangenaam om zo een positieve wandelverslag te lezen van je eigen dorp.
BeantwoordenVerwijderenWandelgroetjes uit Borgloon
Johnny en Christiane
Http://blog.seniorennet.be/johnnyenchristiane
Leuk, jullie reactie, Christiane en Johnny! Mijn echtgenoot heeft dus ook jaren in Kerniel gewoond en we worden er telkens weer door aangetrokken. Hoewel heel Haspengouw prachtig is, heeft Kerniel toch dat ietsje meer!
BeantwoordenVerwijderen