Ik schrijf weinig over wat er zich afspeelt in ons land. Niet omdat het mij niet beroert, maar omdat ik vind dat anderen dat veel beter kunnen.
Daarom wil ik jullie volgend stukje niet onthouden:
http://www.brusselsjournal.com/node/4471
Tja, dat Engelstalig stukje is weer van de pen van Alexandra Colen en ik weet dat je volgens politiek correct Vlaanderen niet naar haar mag luisteren. Maar, nogmaals, ik heb ontzettend veel bewondering voor die vrouw!
Het is eigenaardig: haar Engels lees ik alsof het Nederlands zou zijn, en ik had hetzelfde gevoel toen ik het boek ‘A Throne in Brussels’ van haar echtgenoot las. Zeer aangenaam voor mij natuurlijk, maar ik vroeg me telkens af of Engelstaligen die teksten niet ervoeren als geschreven in een gebrekkige taal. Of is het misschien zo dat Engels, precies omdat het lijkt de ‘lingua franca’ te worden, op zoveel verschillende manieren uitgesproken en geschreven wordt, dat alle stijlen en uitspraken aanvaardbaar worden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten