Vandaag, rond 11:30 uur, verlieten we Segovia richting Soria. We reden een hele tijd in een dorre vlakte, met bijna niets dan schaars geel gras. En toch zagen we daartussen ineens een hoop klaprozen. Rechts van ons lag de sierra Guadarrama.
Voorbij Torrecaballeros werd het landschap meer bebost en tussen de bomen zag ik zwarte koeien grazen. Verder waren het weer weiden afgebakend door muurtjes van los op elkaar gestapelde stenen.
Dan kwamen er heuvels, en zo wisselden heuvels, hoogvlakten en akkers en weiden elkaar af.
Veel wegen zijn nu in Spanje rond de dorpen getrokken (maar daarom worden de vroegere wegen niet opgedoekt: die blijven ongebruikt naast de nieuwe weg bestaan). Je rijdt dus nog zelden door een dorp. Dat gaat natuurlijk sneller, maar je ziet minder. Toch reden we vandaag nog dwars door het dorp Ayllon dat we nog niet kennen. We hebben er geen halte gehouden, maar het lijkt mooi. Misschien een volgende keer even bezoeken?
Op de volgende hoogvlakte was de aarde rood, wat in combinatie met de akkers en dorre weiden een lappendeken van rood, geel, oker en bruin gaf, met hier en daar de groene toets van een boom. Heel mooi.
Om 12:55 uur reden we de provincie Soria binnen. We picknickten aan de rand van een bosje waar de krekels meer dan hun best deden, op zo een vroegere weg nadat we er vanaf de nieuwe weg een doorgang naar gevonden hadden.
En dan volgden de herinneringen elkaar op. Eerst zagen we in San Esteban de Gormaz het kasteel van Gormaz (eigenlijk de overblijfselen ervan) dat we een paar keer hebben bezocht met de kinderen toen ze nog heel klein waren. Om het uitstapje voor hen aantrekkelijk te maken, had ik hen verteld dat Professor Zonnebloem ergens in dat kasteel gevangen zat en dat we hem zouden zoeken en proberen te bevrijden. Gezocht dat ze toen hebben! Maar we hebben de professor niet gevonden!:-)
Een beetje verder was er een afslag naar El Burgo de Osma. Vroeger liep de weg doorheen het mooie stadje dat we enkele keren hebben bezocht en waar we ook twee keer gekampeerd hebben. De eerste keer waren we daar met heel weinig kampeerders, de tweede keer zat de camping vol Nederlanders. Toen zaten er ook enkele leerlingen van mij. De derde keer dat we er wilden kamperen, bleek de camping opgedoekt.
Dan volgde een afslag naar Calatañazor, waar we vroeger ook doorheen reden, en dat ik een prachtig dorp vond. De meeste (nog bewoonde) huizen dateren er uit de middeleeuwen.
Om 16 uur reden we Soria binnen. We waren er de eerste en laatste keer in 2003, samen met Elvira en Zeger. In mijn herinnering waren er toen praktisch geen flatgebouwen aan de rand van de stad. Nu is dat wel even anders! Ze blijven hier maar bouwen!
De camping is dezelfde als 7 jaar geleden. Er is niet veel schaduw, maar we hebben ons toch zo goed mogelijk geïnstalleerd.
(foto Roger)
Boven de camping cirkelden tientallen gieren en een groot aantal ooievaars, die trouwens in de buurt hun nesten hebben.
(Foto Roger)
En dan zijn we naar de stad gereden, waarvan ik me eigenlijk, behalve de bars met een soort loket naar de straat toe, de mooie balkons aan de huizen en het paleis van de graven van Gomara niet veel herinnerde.
(Foto’s Roger)
We dronken uiteraard een biertje, want het was ondertussen 30°C in de schaduw geworden, en deden daarna onze boodschappen. We zouden weer eens bij de tent eten. Eerst dronken bij wijze van aperitief een glaasje oloroso en aten daarbij ansjovissen en een hele boel olijven met look. Daarna dronken we samen meer dan 1 liter gaspacho... en toen bleken we geen honger meer te hebben. De kant en klare paëlla die we hadden voorzien als hoofdgerecht zal dus voor morgen zijn.
En vermits we hier wel Wifi hebben, heb ik daarna mijn verslagen van de vorige dagen gepost, wat ik seffens ook ga doen met dit verslag.
Terwijl we in onze leeftent zitten, want op dit uur is het fris. We zitten hier dan ook ver boven de 1000 meter!
O ja, en ik zou het nog vergeten: Antonio Machado heeft heel lang in Soria gewoond. Hij is er getrouwd en zijn echtgenote ligt hier begraven. Hier en daar in de stad hangen gedichten van hem op. En er is een parador die zijn naam draagt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten