Eindelijk nog eens gewandeld vandaag. Niet te lang en niet te snel (en ik moest van Roger horen dat ik slenterde! Nu, hij stapt altijd zo snel dat ik hem al bijna niet kan bijhouden als ik aan mijn gewoon ritme stap).
Maar het deed deugd. Het was mooi weer, rond de 24°c, met een blauw-grijs bewolkte lucht – maar die zijn eigenlijk wel mooier dan de azuurblauwe, vind ik – en we waren in Horpmaal (de deelgemeente van Heers waar mijn overgrootvader Louis Renwa pachter is geweest op wat nu de hoeve Renwa heet). Terwijl ik genoot van de mooie en rustige omgeving (behalve de enkele straten met de onvermijdelijke pronkerige villa’s, ademt dat dorp nog echt het verleden uit), bedacht ik dat het ‘toeval’ soms op een eigenaardige manier maakt dat je meer over het verleden van je familie te weten komt.
Als Roger en ik niet van Antwerpen naar Haspengouw waren verhuisd, had ik nooit geweten dat die fiere Brusselse grootmoeder van mij, die (mooi) Frans sprak, en die, toen mijn vader met mijn moeder wilde huwen, dat meisje te min vond want Vlaams en afkomstig van ‘kleine boeren’, in feite de dochter was van een Vlaamse pachter.
Ik heb het hier natuurlijk niet over de grootmoeder die ik marraine noemde!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten