Voor onze dagelijkse wandeling wilde ik vandaag graag naar Berloz gaan, en meer bepaald naar de deelgemeente Corswarem, waar mijn vroegere cursiste aan het einde van haar leven in een molen woonde. Waarschijnlijk, zo dacht ik, zouden we haar graf vinden op het kerkhof.
We liepen eerst een pad in dat bleek uit te geven op een immense boerderij. Te koop. Weer begon ik te dromen over wat wij allemaal zouden kunnen doen met al die gebouwen.
(Foto’s Roger)
Maar er kwam gauw een einde aan mijn dagdromen, want ik merkte dat het lawaai van de autosnelweg overal in het dorp hinderde. Ongelooflijk hoe dat geruis in sommige gemeenten de vroegere rust is komen verstoren.
(Foto Roger)
Daarna liepen we naar de kerk via een paadje dat dwars door een beemd loopt (we hadden het enkele jaren geleden al ontdekt). Een verlicht pad (in Wallonië hebben ze blijkbaar de middelen om zulke paadjes te voorzien van straatlantaarns 
), waarschijnlijk omdat veel dorpsbewoners het ook op donkere winterdagen gebruiken om naar de zondagsmis te gaan.
We liepen een poosje rond op het grote, nogal rommelige kerkhof, maar vonden nergens de naam van mijn cursiste zaliger. Nu, misschien ligt ze daar niet eens natuurlijk.
Het was heel koud en de lucht bleef de hele dag grauw. Onze wandeling heeft dan ook niet langer dan 40 minuten geduurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten