zaterdag 13 november 2010

Metalen dozen, taart en herinneringen

Weer een regendag. Maar vandaag waren wij, evenals zuster Godwine en haar medezusters, uitgenodigd bij Liliane en Paul.

IMG_1023 (Foto Roger)

In juli van dit jaar, ter gelegenheid van de kermis, had Liliane ‘open deur’ gehouden, zodat iedereen die het wenste haar indrukwekkende collectie metalen dozen kon bewonderen. Wij waren toen op reis en hadden het dus gemist. En zuster Godwine en haar medezusters bleken de krant niet grondig genoeg gelezen te hebben, want ze wisten het niet. Glimlach

Maar vandaag mochten we de collectie ook zien. Ongelooflijk! Rond de 1500 dozen, in alle maten en vormen. En vaak buitengewoon prachtige exemplaren.

Liliane had ook taarten gebakken.

IMG_1022c (Foto Roger)

Van die echte Limburgse vlaaien, zoals je er bijna nergens meer vindt. Die taarten zijn de lekkerste die ik ooit geproefd heb, maar je krijgt dus nog zelden de kans om ervan te genieten. We hebben gesmikkeld!

Het werd een heel gezellige namiddag met de oude nonnetjes (de oudste is 95 jaar). Leuk gekeuveld, met zuster Godwine weer herinneringen opgehaald aan Congo, ook wat gepraat over diepzinnigere dingen. En tegen de avond zorgde Liliane nog voor broodjes met beleg en een lekkere fles wijn.
Daarna vertrokken de nonnetjes, want ze wilden voor de duisternis in hun klooster zijn (maar dat is niet gelukt, vrees ik).

En wij zijn nog even blijven napraten en nieuwsjes uitwisselen over onze kinderen. Als ik Liliane en Paul hoor vertellen over hun kleinkinderen, kan ik bijna niet wachten tot januari.

Ze vertelden ons ook over een nieuw restaurant in Antwerpen, twee huizen verder dan ons vroeger huis. We googleden een beetje en vonden er foto’s van, evenals van ons vroeger huis dat nu een kledingwinkel blijkt geworden. Ik kreeg wel heimwee toen ik het zag. Niet zozeer naar Antwerpen zelf, maar naar bepaalde vrienden, en zeker naar het huis waar Roger zoveel werken had in uitgevoerd. Ik besefte dat ik vroeger, toen we daar woonden, niet inzag hoe groot het huis (een vroegere opslagplaats) wel was. En ik dacht terug aan de tijd toen de kinderen nog ‘kindjes’ waren en ze daar, in hun immense speelkamer,  ‘ravotten’.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten