Een overweldigend gevoel kreeg ik toen ik dat kleine meisje eindelijk in mijn armen hield!
(foto’s Roger)
Roger was wel heel moe van onze uitstap (trein van Sint-Truiden naar Leuven en bus naar het ziekenhuis, en omgekeerd) maar het loonde de moeite!
Ondanks het feit dat Marie-Claire en Nele ons naar Sint-Truiden hadden gebracht en ons daar waren komen afhalen, zag ik wel dat hij doodop was deze avond. Van zijn verjaardag vieren kwam dus niet veel meer in huis. Hij wilde vooral rusten. Maar kom, is er een mooier geschenk voor een verjaardag dan zijn kersverse kleindochter te mogen in je armen houden en te zien dat je dochter het uitstekend maakt? En dat lekker etentje dat ik voorzien had, dat is dan maar voor morgen.
Proficiat, Elvira en Geert en welkom, kleine Elena!
En een gelukkig nieuw levensjaar gewenst, ventje van mij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten