vrijdag 18 februari 2011

Over klanken, herinneringen, schrijfsels en… Elena kirt

steeds meer! Vandaag aan telefoon hoorde ik haar gekir. Binnenkort zegt ze zeker ‘arrheu’.

Dat is eigenaardig: de meeste baby’s (bij ons toch, ik weet niet hoe het zit met baby’s in bijvoorbeeld Spanje, en nog minder in Azië), spreken op een zeker ogenblik heel duidelijk de klank ‘R’ uit. Zelfs een ‘rollende ‘R’, zoals veel Vlamingen dat doen. En later krijgen veel van die kindjes problemen met die klank. In het Nederlands zeker: sommige Nederlanders kunnen die gewoon niet meer uitspreken bij bepaalde klankcombinaties. En ook in het Frans hebben kindjes daar last mee. Nadat ze toch eerst rond 2, 3 maand duidelijk ‘Arrheu’ hebben gezegd! Glimlach

Vandaag heb ik, na het niet te vermijden vrouwenwerk, en weer enkele belangrijke telefoontjes over toekomstige publicaties,  na het koken, eten enzovoort, eindelijk weer enkele uren ‘voor mezelf’ geschreven.

Dat boek over mijn ervaringen met Nederlands en Frans dat ik bezig ben te schrijven, is natuurlijk voor een groot deel gebaseerd op herinneringen. En bij elke herinnering sta ik even serieus stil, zit ik te mijmeren! Is dat tijdverlies?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten