Bezoek aan Elena

Deze middag gingen we nog eens op bezoek bij de ouders van Elena. Ons kleindochtertje wordt op 14 maart al twee maand, stel je voor!

En wat verandert een baby snel op die leeftijd! Nu lachte ze opvallend veel, en ‘babbelde’ ondertussen. Ze zegt nog net niet ‘Arrheu’ – ik denk dat baby’s dat rond hun drie maand doen, die R zo duidelijk uitspreken.

Als je tegen haar spreekt, begint Elena nu vaak te kraaien en heel fel te lachen!

We hadden het cadeautje bij van onze vrienden uit Ronse, en Elvira vond de schoentjes zo mooi en snoezig!

Elvira had ook aan Zeger en Hendrik gevraagd om te komen. Zij en ik dachten immers dat het voor Hendrik krokusvakantie was. En Zeger heeft sowieso vrij elke dinsdag. Helaas, de Joodse school waar Hendrik werkt volgt een andere agenda en hij had dus niet vrij deze week. En Zeger had het te druk (improvisatiegezelschap ‘Preparee’), zei hij.

We maakten een wandeling van ongeveer een uur, Elvira, Roger, Elena en ik: de velden in, een beetje verder dan hun huis, net zoals de vorige keer, maar nu hebben we geen lus gemaakt: we zijn een bosje ingelopen en zo terug naar huis gegaan. Elena zat in een draagzak op Elvira haar buik en heeft de hele tijd geslapen.

 (Foto Roger)

Behalve een koel windje deed het echt lente-achtig aan. Zalig!

Toen we weer ‘thuis’ kwamen, bleek Zeger toch de tijd gevonden te hebben om even langs te komen. Niet veel tijd, want vlak na het avondeten moest hij weer naar een volgend optreden van Preparee.

 (Foto’s Roger)

Wel liet hij ons nog even twee nieuwe muziekstukken, die hij zelf had gemaakt, beluisteren. Het eerste vond ik prachtig: ik geraakte er bijna van in trance (en Elena blijkbaar ook, want ze dommelde zalig weg), het tweede vond ik gewoon mooi.

En Elvira toonde mij de wol die ze zou kopen: ze gaat nog eens een tapijtje knopen (en ze ontwerpt de tekening dan zelf). Het eerste dat ze ooit geknoopt heeft, vond ik prachtig. Deze keer heeft Geert mogen kiezen tussen verschillende ontwerpen, en eerlijk gezegd, ik zou een ander, iets meer figuratief,  gekozen hebben.

Vlak voor Elvira en ik het avondeten wilden beginnen klaarmaken, belde Nany even. Ik bedacht – en Elvira vindt het een goed idee - dat we haar in de lente eens moeten voorstellen van Antwerpen naar Leuven te sporen, en haar daar dan aan het station moeten afhalen om samen Elena te bezoeken.

 (Foto Zeger)

 (Eigen foto)

Een prachtige dag weer! Wel jammer dat we weer net niet ‘compleet’ waren!