Na de brunch zijn we met z’n drieën uren aan tafel blijven converseren, heeft Zeger verteld over zijn werk en zijn activiteiten, heeft hij ons op zijn netbook filmpjes getoond over het optreden van ‘Revue’, vertelde Roger over wat hij las op websites, hebben we de nieuwsberichten gevolgd over Libië en Japan, bewonderden we de meesjes en de specht die we in de tuin zagen tekeer gaan, praatten we wat over politiek en over fotografie – Zeger en Roger zijn daar fel mee bezig. Rond 16 uur, toen we weer honger kregen, bakte ik een tweede lading broodjes af en begonnen we opnieuw te eten. Ik had wel eerst voorgesteld iets te gaan gebruiken in het klooster van Colen, maar daar leken de mannen niet echt zin in te hebben – ik eigenlijk ook niet trouwens, maar het was een smoesje om even te wandelen.
Na ons tweede etentje stelde ik dan toch maar gewoon een wandeling voor: de zon scheen zo mooi maar om gewoon buiten te zitten, was het nog te koud natuurlijk.
‘Ik kom niet naar hier om te wandelen,’ zei Zeger die liever in een stad is dan op de buiten, ‘zeker niet als het een van die rustige wandelingen wordt zoals je beschrijft op jouw blog!’ 
Ik probeerde nog even te argumenteren: ‘Terwijl we stappen, kunnen we toch ook praten? Dat vind ik leuker dan hier aan tafel te blijven zitten!’
Maar nee, Zeger vond dat absoluut geen goed idee. Dus geen wandeling (in mijn eentje wilde ik er niet op uit trekken tijdens de weinige uren dat we Zeger bij ons hadden) en dat vond ik wel jammer (ik denk dat ik begin verslaafd te worden aan dat wandelen ).
Na nog een eenvoudig avondmaal hebben we Zeger naar Borgworm gebracht waar hij de trein terug naar Leuven nam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten