Naar Salignac

Zondag 26 juni 2011

We zijn vandaag dus vertrokken richting Jaca, Pyreneeën. Na amper een kwartier ontmoetten we al de eerste grillige rotsformaties. Daarna achtereenvolgens tunnels, de pas van Monrepos, de vallei van de rio Aragon, groene en dan weer grijze bergen, en zelfs een zwarte ooievaar die over de weg vloog. Soms dan weer bergen met heel veel vegetatie en veel gele bloemetjes die ik niet ken. Aan de horizon kale bergen met besneeuwde toppen. We volgden voor een deel weer de camino en zagen af en toe een eenzame bedevaarder zwoegen (weer was het heel warm).
Twee uur later reden we door de tunnel van Somfort (8 km) en toen we daar uitkwamen, waren we in Frankrijk.
Volgde een daling die uren duurde, op een vrij smalle weg, met geregeld rotsblokken die over de auto hingen. De weg verbreedde nadien, de bergen werden zacht groen, er doken bergweiden op; en klaprozen, wijngaarden (Jurançon), vlaktes, maïsvelden, dorpjes waar de luiken al dicht waren, enzovoort.

Maar we hebben ook vreselijk veel péage betaald (we reden meestal op snelwegen).
Nadat we de Dordogne waren binnengereden, verlieten we echter de snelweg. En via bossen en kronkelige weggetjes reden we naar Salignac, waar we vorig jaar even op uitstap waren geweest vanuit Souillac. In Salignac was het dat we die bijzondere marktformule hadden ontdekt.
We kwamen op de camping aan om 19 uur. Vorig jaar zei Roger dat hij de camping te ver afgelegen van alles vond. En dat is zo. Maar... Het is weer een Flower-camping, het sanitair is perfect in orde... En we hebben weer een prachtige, ruime, schaduwrijke plek kunnen bemachtigen. Die schaduw zal wel nodig zijn, want het is hier vreselijk warm, zelfs nu om 23 uur nog. Warmer dan in Huesca rond deze tijd.

We vroegen aan de campinguitbater waar we konden dineren deze avond, en hij raadde ons de “Auberge des Marthres”, 2 km verder, aan. Een “gentilhommière” uit de 16de eeuw. Met een enorm binnenplein waar je inderdaad uitstekend eten krijgt.

Foto Roger

Roger nam een eenvoudig menu: eerst soep (bouillon met ui en brood), een charcuterieschotel (rilletes, paté, sla, tomaten, magret de canard, dan manchons de canard met aardappelen op de wijze van Sarlat (die stad ligt hier vlakbij) en weer een beetje sla, en om te eindigen een kaasschotel.
Ikzelf nam alleen een “assiette périgourdine”: rillettes, eendeleverpaté, aardappelen op de wijze van Sarlat, sla, tomaat en droge magret de canard. En noten in de salade.

Foto Roger

We namen er een karaf wijn bij. En het aperitief kregen we aangeboden (omdat we van de camping kwamen): notenwijn en perenwijn. Allebei zo lekker dat ik van plan ben op het Internet te zoeken hoe je zoiets bereidt.

Voor dat alles, mussen en zwaluwen en mooie oude gebouwtjes inbegrepen, betaalden we amper 31 euro!