Gisteren hebben we onder een bewolkte lucht Saint-Jean verlaten. We reden door Grenoble (waar we nog nooit gestopt zijn: veel te groot naar mijn zin, maar het lijkt wel een mooie stad), passeerden Valence, en daar begon het te regenen. Tijdens een korte opklaring stopten we om te eten, maar daarna begon het des te feller te regenen, te gieten zelfs. Daarbij was het vreselijk druk: vrachtwagens die elkaar voorbijstaken zonder om te kijken: dat alles werkte echt op mijn zenuwen. De Cévennes, de Gard, het departement Héraultvolgden elkaar op en het bleef maar gieten. Voorbij Montpelier zagen we soms een glimp van de Middellandse zee. We reden door Perpignan en rond 18:50 uur waren we aan de Flowercamping in Néfiach. Oorspronkelijk wilde ik daar even blijven want de Roussillon roept bij mij altijd aangename herinneringen op, maar omwille van de regen beslisten we vandaag verder te rijden.
En de tenten niet op te stellen. We huurden een chalet. Niet onaangenaam, maar we zitten toch liever onder te tent.
Na nog een kort ritje door de naburige stad Millas kwamen we eten in ons huisje. En omwille van het rookverbod eindigden we de avond in de auto, met een boek. Er was wifi in het huisje, maar de verbinding werd constant onderbroken.
Deze ochtend waren we al vertrekkensklaar om 10 uur. Na nog een babbeltje met de uitbaatster (over Catalaans dat in Frankrijk ook weer veel gesproken zou worden), vertrokken we, deze keer onder een licht bewolkte lucht naar Prades. Weldra doken aan de horizon de Pyreneeën op, gehuld in wolken. De zon die soms door het wolkendek priemde en schuin op de flank van de eerste bergen scheen gaf die een roze kleur.
We stopten heel even in Villefranche de Conflent, een versterkte middeleeuwse stad. Mooi maar wat een toeristen!
Een beetje verder, midden in de bergen, werden we opgehouden door werken: veiligheidsnetten werden aan de rotsen gehangen en daarvoor werd een helikopter ingezet. Ik vertaal geregeld voor een bedrijf dat zulke werken uitvoert in heel Europa en onder andere beroep doet op bergbeklimmers en ik vroeg me af of zij de werken verzorgden.
Het landschap veranderde constant: rotsen, golvende weiden, acacia's in bloei, haarspeldbochten, bossen, weer weiden vol met klaprozen, met koeien of schapen, verticale bergen, loodrechte rotsen, een viaduct over een afgrond, cols, immense hoogvlaktes. Heel mooi.
De zon kwam af en toe piepen van achter de wolken, maar toch kregen we ook weer een beetje regen.
Rond 14:30 kwamen we aan op de camping in Solsona. Nadat we waren geïnstalleerd, gingen we even wandelen in de stad die we nu al vrij goed kennen. Toch gingen we nog even de kathedraal binnen.
En na onze boodschappen kwamen we terug naar de camping waar ik dit schrijf. We zouden hier tot 20 uuf verbinding hebben met het Internet, dus hoop ik dit nog snel te kunnen posten.
De verbinding wordt op dat uur afgebroken omdat er kans zou zijn op onweer deze avond (voor het ogenblik – 18:30 uur – is het nog vrij zonnig maar niet echt warm.
De vorige keren dat we in Solsona waren waren alle opschriften nog in het Spaans en het Catalaans. Nu lees je nog enkel Catalaans.
Wat ik nog wilde zeggen: de péages in Frankrijk zijn niet meer te doen: zo duur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten