Toen ik vandaag vroeg aan Roger waar hij naartoe wilde voor onze dagelijkse wandeling stelde hij nogmaals Kerniel voor. Dat mooie dorp werkt echt als een magneet op hem. Nu, dat begrijp ik volkomen! Als ik elke week even naar Matadi kon gaan, de plek waar ik mijn kinderjaren doorbracht, ik zou ook niet aarzelen. Maar dat is onmogelijk…
We parkeerden de auto weer aan de kerk, die open bleek. Mensen waren de graven op het kerkhof aan het schoonmaken en versieren, en ook de kerk kreeg een schoonmaakbeurt voor 1 november. Daarna bezochten we even het graf van de pastoor van dienst toen Roger nog misdienaar was in Kerniel.
Foto Roger
Daarna wilden we naar het klooster van Colen wandelen, maar het pad ernaartoe, door de vallei, bleek afgesloten.
Foto Roger
De laatste keer dat we tot het klooster waren gestapt, bleken daar serieuze werken aan de gang. Misschien had die afsluiting iets daarmee te maken?
We wandelden dus maar verder door de “Leemzaal”. Deze populieren zouden binnenkort gekapt worden, zagen we op een affiche:
Foto Roger
En vlak naast dat perceel rees een nieuw huis op:
Foto Roger
Eigenlijk vond ik het wel leuk nog eens gewoon door de straten van Kerniel te wandelen. Zo zag ik weer het huis van de vroegere schoolmeester van Roger:
Foto Roger
En wat ik nog nooit gezien had (Roger kende het wel, natuurlijk, maar had het mij nooit getoond): de vroegere kasteelhoeve!
Foto’s Roger
Uiteindelijk hadden we bijna een uur gestapt, voldoende dus om Roger zijn dagelijkse beweging te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten