Toen we wilden buitengaan voor onze dagelijkse wandeling, bleek dat de doorgang versperd was door een vrachtwagen. In de straat zijn immers al weken werken aan de gang: er worden nieuwe leidingen gelegd (water, gas en misschien nog meer?). We hadden een heel interessant gesprek met de chauffeur, die ons onder andere vertelde over de wetten op het vervoer van grond en stenen, over zijn zeer gesofistikeerd voertuig, met weegschaal die op luchtdruk werkt. En over nog veel meer, maar zulke zaken kan Roger beter vertellen dan ik! 
Nadat de eindelijk gevulde vrachtwagen vertrokken was, gingen we nog eens naar Kerniel. Roger wilde me de Begijnensteeg (die ik nog niet kende) tonen. Die steeg begint vlak voor de hoeve die “Winning Fastre” wordt genoemd, een witgeschilderde, grote hoeve uit de 16de en 17de eeuw, waarvan een tante en oom van Roger vorige eeuw de pachters waren.
Lang geleden hoorde die hoeve bij het klooster van Colen, en die steeg verbond de boerderij met het klooster. Nu wordt de steeg breder naarmate ze de steenweg Kerniel-Borgloon nadert en heet ze daar “Begijnenstraat”.
Aan het einde van de huidige Begijnenstraat staken we de steenweg over en liepen via de weg vlak naast de fruitveiling naar het klooster van Colen.
Al van ver zagen we dat de werken er goed vorderden. Ik zei tegen Roger: ‘Blijkbaar wordt de hele parking gebetonneerd!’ Waarop hij antwoordde: ‘Nee, er worden tegels of kasseien gelegd!’
Foto’s Roger
Maar toen we de werken van dichtbij zagen, bleek dat ik gelijk had: het was beton waarin een kasseienpatroon gedrukt was. Eigenlijk een schitterend idee: misschien hadden we onze binnenplein beter met zoiets laten bedekken dan met echte tegels; dan hoefden we minder onkruid te wieden.
Vermits je niets meer kunt gebruiken in het klooster, liepen we terug naar de kerk van Kerniel via het padje door de vallei, dat nu wel toegankelijk was (de laatste keer dat we er waren, was het afgesloten).
Zicht op een deel van de gebouwen vanop het padje (foto Roger)
Op weg naar de kerk van Kerniel via het padje (foto Roger)
We merkten dat over het beekje (heeft die beek in haar eentje die mooie vallei kunnen maken?) nu een brugje lag:
Foto Roger
Aan de overkant aangekomen, werden we vrijwel onmiddellijk aangesproken door een man die we al enkele keren hebben ontmoet. Hij en zijn vrouw hadden destijds gezorgd dat de cafetaria van het klooster weer open werd gesteld voor wandelaars, maar, zoals hij ons vertelde, er waren echt te weinig bezoekers. Een andere keer sprak hij ons aan tijdens een van onze wandelingen en sprak uitvoerig over zijn tocht naar Santiago de Compostela. Deze keer was hij een boom aan het snoeien in zijn tuin. En we hebben bijna een half uur staan praten. Onder andere over alle formaliteiten die hij had moeten vervullen voor hij overmorgen zijn drie populieren, die geraakt werden door de bliksem, mag laten kappen:
Foto Roger
Roger vroeg zich al lang af waarom hij in Kerniel (maar ook in Bommershoven) veranderde straatnamen had opgemerkt: telkens was “Sint” verbannen. En, vermits de man met wie we spraken schepen was geweest in Borgloon (waarvan Kerniel en Bommershoven deel uitmaken) stelde hij hem daar een vraag over.
Het antwoord was dat de Liberalen daarvoor gezorgd hebben. Zielig en kleingeestig vind ik dat!
Huis nr 1 in de vroegere Sint-Odiliastraat, nu Odiliastraat (foto Roger)
En uiteindelijk stapten we terug naar de steenweg die we overstaken, naar de vroegere boerderij van Roger zijn tante van vaderskant, en reden we naar huis.
Waar Roger deze avond weer kweepeergelei aan het maken is. Heerlijk ruikt dat!
Foto Roger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten