Ik las vandaag, ik weet niet meer waar, dat er wordt gedacht aan het roken in het bijzijn van kinderen te verbieden. Hoewel ik ook niet binnenshuis rook in het bijzijn van Elena (meer om toe te geven aan de wens van haar ouders dan uit overtuiging – buiten doe ik het wel, maar dan zorg ik wel dat de rook niet haar kant uitgaat) heb ik serieuze bedenkingen bij die maatregel!
Onze generatie groeide op bij meestal rokende ouders. Hebben we daar zoveel hinder van ondervonden? Volgens mij niet (ik hield van het parfum van mijn vaders pijp!). En onze ouders zijn bijna allemaal opgegroeid in een rokerige omgeving. Mijn moeder is pas 80 jaar geworden, en heeft nog heel veel energieke vrienden van rond haar leeftijd en ouder. Blijkbaar zijn die dus toch niet op jonge leeftijd bij bosjes doodgevallen ten gevolge van het rookgedrag van hun papa!
Wat wel veranderd is: de uitlaat- en andere gassen, de medicijnen tegen het minste “abnormaal” gedrag van kinderen (en daarbij denk ik vooral aan Rilatine), de overdreven hygiëne, de stress (kinderen moeten nu dikwijls niet alleen op school presteren, maar ook nog in hun vrije tijd allerlei “lessen” volgen) maken die kinderen brozer. Ze krijgen geen tijd meer om tot zichzelf te komen, om even te dromen, om creatief te zijn, om wild te “ravotten”. En dat gemis lijkt me veel erger dan een beetje rook te moeten inademen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten