Gelukkig regende het bijna de hele dag vandaag! Ik zeg “gelukkig”, want ik had geen tijd om buiten te komen (behalve om nu en dan iets in de vuilnisbak te smijten). Ik wilde immers nog zoveel mogelijk voorbereiden voor morgen. Dan ontvangen we 8 van onze Leuvense vrienden (en wordt het dus extra krap aan onze keukentafel - nee, de “bibliotheek” is nog niet klaar).
Ik heb dus zoveel mogelijk op voorhand gekookt, en een beetje verder schoongemaakt.
Dat laatste weliswaar vrij oppervlakkig: ik heb het al gezegd, ik ben geen goede huisvrouw. Het idee dat alles morgen avond weer even vuil als gisteren zal worden, speelt natuurlijk mee. Hoewel, ik voel me nooit echt voldaan na een dagje schoonmaken. Wel moe en geradbraakt, maar dat laatste ligt aan het oud worden natuurlijk! 
En, ik heb het geluk dat Roger aan dat huishouden ook niet te veel aandacht schenkt. Hoewel…
Zoals zoveel andere mensen, hecht hij veel belang aan de afwezigheid van spinrag. Ik, in tegendeel, vind spinnen niet echt vies (hoewel ik ze toch liefst niet over mijn vel voel lopen) en ik laat dus geregeld spinnenwebben hangen – soms zelfs bewust.
Deze avond, na het eten, wilde ik nog heel even de wand van het trappenhuis onder handen nemen… En ik zag daar toch een spin op zitten!
Het diertje leek geparalyseerd toen het mij zag aankomen! Blijkbaar zijn die beestjes nog banger dan wij! Ik heb letterlijk rond de spin geveegd, en al die tijd bleef ze ter plaatse zitten (bevend van angst? Dat kon ik niet zien).
Nadat ik mijn “schoonmaak” van de muur had beëindigd, liep de spin voorzichtig naar een spleetje in de vloer. Heb ik me het ingebeeld dat ze mij aankeek en zonder woorden vroeg: “Zul je mij echt niets aandoen?”.
Ik heb die spin natuurlijk rustig naar haar voor ons verborgen web laten teruggaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten