vrijdag 27 juli 2012

Wachten op de regen

Op de radio, tijdens onze brunch, werd gewaarschuwd voor hevige onweders overal in het land, met mogelijk wateroverlast en andere miserie zoals bijvoorbeeld stevige hagel. Die ellende zou kunnen beginnen kort na de middag. Zouden we dan wel gaan wandelen, vroeg ik me af nadat ik eindelijk de strijk van weken had weggewerkt. We durfden het niet aan: verrast worden door het onweer terwijl we ergens midden in een veld zijn, wilden we liever niet.

Rond 15 uur zei Roger mij dat hij de eerste donderslagen had gehoord. De daarvoor nog zonnige lucht was inderdaad op heel korte tijd vrij donker geworden, maar donder had ik niet gehoord! Het bleken de “hagelkanonnen” te zijn, die de fruitboeren doen knallen… tegen de hagel. Ik heb ooit eens gelezen hoe dat werkt, maar veel heb ik er niet van begrepen. Deze keer leek het echter ook het onweer afgewend te hebben: we kregen uiteindelijk maar enkele druppels regen.

Eigenlijk vond ik dat voor onszelf jammer: een beetje regen zou alles verfrist hebben, net zoals tijdens de hete avonden in Matadi! Nu blijft het warm, broeierig en zweterig! Maar – als zij er echt voor gezorgd hebben dat het onweer hier niet losbarstte – begrijp ik die boeren. Een hagelbui op dit moment zou al te nefast zijn geweest. Zo zagen we de voorbije dagen ook van ‘s ochtends vroeg tot  ‘s nachts de boeren druk aan het werk: ze moesten profiteren van deze enkele warme en droge dagen om het vlas en de gerst binnen te halen.

Iets na 18 uur, tijdens ons avondmaal, hoorde ik op de radio dat een tweede onweersgolf ons land zou teisteren.  De ondertussen weer zonnig geworden lucht werd inderdaad ineens weer heel grijs, maar weer kregen we maar enkele druppels verfrissing!

En… Ik vond het jammer dat we voor één keer hadden geloofd wat de radio vertelde en daarom niet gingen wandelen vandaag. Bedroefde emoticon

Ons wachten op de regen deed me denken aan “Wachten op Godot”  (een boek dat ik, weer in tegensteling tot de algemene mening, niet zo goed vond)! Toch heb ik niet genikst. Ik heb onder andere “Het vale Paard” van Agatha Christie uitgelezen en  deze keer heel fel gelet op de opbouw. Wat stak die puzzel vernuftig en boeiend in elkaar! Wat me wel opviel (ik las het boek immers in een Nederlandse vertaling), was hoezeer Nederlands is geëvolueerd op 50 jaar tijd!

Ik bekeek ook de laatste foto’s die onze dochter op Flickr heeft geplaatst, over hun vakantie in Spanje.  Elena lijkt enorm genoten te hebben!

Terwijl ik dit schrijf, hoor ik donderslagen in de verte, ik vermoed in het Luikse… En begint het ineens pijpenstelen te regenen. Hebben de boeren hun kanonnen opgeborgen? Glimlach Al dat water zal deugd doen, en ik herinner me de regenavonden in Matadi, toen ik voor mezelf “Le jour où la pluie viendra” van Bécaud neuriede.

2 opmerkingen:

  1. Het is zeer onwaarschijnlijk dat hagelkanonnen in staat zijn hagelvorming te voorkomen. Uit geen enkel onderzoek is ooit een significant verschil gebleken tussen het wel of niet inzetten van zo'n kanon. Ook puur theoretisch lijkt het erg onwaarschijnlijk dat zo'n toestel doet wat de fabrikanten beweren. Zo kunnen schokgolven van donder bijvoorbeeld hagelvorming niet voorkomen, en die schokgolven zijn vele malen sterker dan wat zo'n kanon kan produceren. Bovendien wordt hagel zelden daar gevormd waar ze ook neervalt. Dit kan kilometers verder gebeurd zijn. Het bewezen nut van zo'n kanon is nul komma nul, het enige dat wel zeker is, is dat het voor serieuze geluidsoverlast kan zorgen en een redelijk zware investering is (een kanon kost algauw tienduizenden euro). Dat laatste zal er ook wel toe bijdragen dat veel boeren geneigd zullen zijn te gaan denken dat het ding ook echt werkt. Boerenbedrog dus, letterlijk zelfs!

    BeantwoordenVerwijderen