Vandaag was het precies drie jaar geleden dat de ouders van Elena elkaar hun ja-woord gaven in het stadhuis van Leuven. En dat wilden ze onder elkaar vieren: of wij wilden babysitten? Natuurlijk!
We kwamen daar al na de middag aan. Elena en haar moeder zaten te genieten van het mooie weer op het terras (en daarvoor in de tuin, merkte ik aan het badje en het waterspeelgoed dat overal rondslingerde). Elena begon heel enthousiast van alles te vertellen terwijl wij van een fris biertje genoten (het was echt heel warm). En Elena at ondertussen massa’s fruit. Ongelooflijk hoeveel fruit dat meisje verorbert! Maar des te beter natuurlijk (behalve voor de portemonnee, want fruit kost heel veel geld tegenwoordig).
Iets voor 18 uur kwam onze schoonzoon aan, met een enorme ruiker voor zijn vrouw. Wat een liefde! 
We babbelden nog even en rond 19 uur vertrokken zij naar een restaurant in Leuven. Elena begon eventjes te wenen toen ze merkte dat haar ouders de avond niet met haar zouden doorbrengen… Maar ondertussen was haar “nonkel” Zeger aangekomen en samen hebben we gezorgd dat ze heel snel getroost was. Spelletjes, pizza gegeten, naar “Bumba” gekeken, flesje melk gedronken. Daarna was het bedtijd voor onze grote meid: ze leek doodmoe. Ze liet zich heel gewillig in bed leggen na haar toilet en nog een verhaaltje.
Ze heeft nu een “potje” gekregen, maar ik vond het niet aangewezen haar daar deze avond nog even een les in zindelijkheid op te geven.
Terwijl buiten een onweer naderde, maakte Zeger alles klaar voor onze “Friends”-avond. Wat was dat lang geleden! Ik heb er van genoten, en ik denk Roger ook, die na een poosje mee kwam kijken naar een paar afleveringen.
Rond 23:30 uur kwamen onze dochter en schoonzoon thuis en zijn wij naar huis gereden, waar we werden verwelkomd door een kort maar heel hevig onweer.
En toen kregen we nog een telefoontje van Hendrik. Hij had deze avond een klapband gehad. Gelukkig reed hij op dat moment heel traag zodat hij de auto rustig aan de kant heeft kunnen zetten! Maar dat zijn weer zoveel kosten voor hem en Anneke: alles behalve leuk! Het toppunt is dat de banden van de Ford pas vervangen waren voor de auto naar hen ging!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten