Ik hield mijn belofte aan mezelf, bekeek vandaag geen seconde de vertaling en we maakten er een prachtige, rustige zondag van.
Het weer zat geweldig mee (rond de 26°C) en na onze brunch reden we naar Sint-Huibrechts-Hern (deelgemeente van Hoeselt). We waren daar al geweest (we hebben het opgezocht: in 2007), maar ik herinnerde het me niet. Tot ik de kerk zag! Daar is een heel modern gedeelte aan gebouwd en wij vinden het persoonlijk geen verbetering.
De kerk zoals ze vroeger was (foto Roger)
De kerk zoals ze nu is (foto Roger, van 21/7/2007)
Aan de vroegere tramhalte sloegen we een padje in dat ons naar Schalkhoven voerde.
De vroegere tramstatie nu en vroeger (foto’s Roger)
Foto’s Roger
In Schalkhoven bewonderden we het kasteel en nog een paar opmerkelijke gebouwen (waaronder de kasteelhoeve).
Foto’s Roger
We stapten daarna een lus tot aan de auto, en reden nog wat rond in de streek. Mooi, maar ze wordt jammer genoeg steeds meer ontsierd door villawijken!
Het was warm en ik vond dus dat we aan een terras toe waren. In De Horne (Vechmaal) was er nog één tafel vrij in de tuin, en daar heb ik, bij een lekkere Bink (Roger verkoos een Adelardus) mijn hobby uitgeoefend.
Foto Roger
Thuis had ik nog even onze dochter aan de lijn. Naar het schijnt had Elena ons deze middag willen opbellen maar natuurlijk gaven we niet thuis. Ik begreep het niet goed: een peuter van anderhalf jaar die weet wie ze wil opbellen? ‘Wel ja,’ zei de mama van Elena, ‘ze was met de telefoon bezig en toen we haar vroegen wie ze wilde bellen, hadden we de indruk dat ze jou bedoelde!’. Jammer genoeg was ze toen net aan het slapen, anders had ik nog even “gekeuveld met onze grote meid”!
En dan heb ik gekookt. Er stond komkommersoep, zalm, broccolistamppot en kappertjessaus op het menu. Alleen waren alle recepten die ik vond voor de saus veel te vet. Ik heb dan mijn eigen intuïtie gevolgd en ondanks het feit dat wat ik opdiende paste in het dieet van Roger, was het ontzettend lekker! Recept van mijn eigen kappertjessaus krijgen jullie in een volgende post.
Na nog een beetje lectuur (met smeltende chocolade op mijn tong) kreeg ik een telefoontje van onze vriendin uit Deurne die heel goed begreep dat ik haar en haar echtgenoot voorlopig niet te eten kon vragen wegens te veel werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten