Over Elena en een nieuw ontdekt (ver) familielid dat we al langer dan 40 jaar kenden

We gingen rond 12:30 uur Elena afhalen bij Lutti, de onthaalmoeder, en weer wilde het meisje  me eerst al het speelgoed tonen.
Thuis (ze kwam deze keer gewillig mee, maar al haar vriendjes waren al weg, vandaar misschien?), wilde ze, na het eten en haar dutje, eerst met Duploblokjes spelen. Het lukte haar aardig vrij hoge torens te bouwen, een treintje in elkaar te steken, en daar personages in te zetten. Ik gaf namen aan de poppetjes, en vertelde er dan verhaaltjes over. Elena deed me na en ik merkte duidelijk dat ze zinnetjes vormt. Nog heel eenvoudig, met het werkwoord meestal in de infinitief. Hoe is dat eigenlijk te verklaren? Ik dacht toch dat we die vorm minder gebruiken? Hoewel… Als ik er over nadenk, we zeggen vaak: ‘Zullen we iets eten? Wil ik jouw knuffel pakken? Gaan we een toren bouwen? Willen we een beetje zingen en dansen? Wil je op het potje zitten?’. Die vormen worden dus meer gebruikt dan ik eerst dacht. 

Op het potje wilde ze vandaag absoluut niet zitten, maar ze waarschuwde wel als ze haar luier had “gevuld”.

Elena heeft onlangs een driewieler geërfd. Vandaag, tijdens een korte opklaring, hebben we daarmee gereden op het terras. Het lukte haar de voetjes op de pedalen te zetten en vooruit te trappen. Fier dat ze was! 

Omdat haar papa vandaag geen Spaanse les had, waren we vrij vroeg terug thuis. Waar ik een mailtje vond van Mieke, een “Leuvense” vriendin die we vorige zondag nog hebben ontmoet op de “reünie”. Ik weet nog maar pas dat Mieke (die ik in Leuven heb leren kennen begin jaren 70) niet van Leuven afkomstig is, maar van Limburg. Zondag vertelde ze dat in haar stamboom dezelfde familienaam voorkomt als die van Roger. We grapten daar een beetje over, maar gingen er niet echt op in, er werd immers over zoveel meer gesproken. Maar in de bewuste mail gaf Mieke meer uitleg en wat blijkt? Roger en zij hebben inderdaad gemeenschappelijke voorouders! Wat een klein Vlaanderen (of beter Limburg, want Guy Missotten is ook afkomstig van Limburg, en idem voor al de verre familieleden  die ikzelf  heb teruggevonden sinds we hier wonen)!