In de loop van dit jaar hadden we al enkele van die “kunstwerken” kunnen bewonderen (de tranendreef met de opgehangen tenten in Heks, het project rond de burchtheuvel in Borgloon, de prachtige transparante kerk in Borgloon, de constructie aan het klooster van Colen en de sculptuur op de begraafplaats van Borgloon). Ik had gelezen dat er ook een installatie was in het mooie kerkje van Grootloon: een geluidsinstallatie. We reden daar dus naartoe, gingen het kerkje binnen… Waar het zo stil was als maar zijn kan. Geluidsinstallatie afgezet?
Na uren regen was het eventjes droog en we besloten te zoeken naar nog een ander kunstwerk in de velden rond Borgloon. Te voet uiteraard! We waren nog geen kwartier onder weg of het begon weer te regenen. En het waaide nogal! Ondanks mijn jas, muts, handschoenen en sjaal had ik het vreselijk koud. Roger leek daar veel minder last van te hebben (zijn jas is wel warmer dan de mijne én zijn hart en bloedvaten werden “gerepareerd” in 2010!). Na een poosje zoeken vonden we de houtachtige sculptuur op de Bollenberg. Op het eerste gezicht enkel een kronkelende streep in het landschap.
Foto Roger
Maar we wisten dat we de juiste positie moesten vinden om het woord (want daar ging het om) te kunnen lezen. Het lukte me na een paar minuten.
Foto Roger
De foto hierboven is niet echt vanuit de goede hoek genomen, maar als je hem vergroot (even klikken erop), kun je wel het woord “twijfelgrens” herkennen. Ik stond toen vlak naast Roger en vanuit mijn positie kon ik het perfect lezen. Wel grappig!
We keerden terug naar Grootloon via een lus (maar moesten op een zeker ogenblik rechtsomkeer maken omdat een wandelpad afgesloten was) en het begon te gieten! Drijfnat en verkleumd kwamen we bij de auto aan!
De Romeinse kassei vanop de Bollenberg (foto Roger)
Maar kom, we hebben veel langer dan een uur geklommen, door de modder geploeterd, gedaald, de wind en de regen getrotseerd: Roger zal wel voldoende beweging hebben gehad.
Thuis wachtte nog een beetje vertaalwerk, maar toch vond ik de tijd om lekker te koken: er stonden gegratineerde sint-jakobsschelpen en knolselderpuree op het menu. Die twee gerechten combineren was een spontane ingeving en de combinatie bleek heel geslaagd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten