Toen we deze ochtend zouden vertrekken om Elena af te halen bij onthaalmoeder Lutti wilde onze auto niet starten. De batterij bleek stuk. Terwijl de Subaru in gang werd geholpen door een pechhulpdienst belde ik naar onze dochter en schoonzoon. Gelukkig konden ze zelf Elena afhalen.
En wij moesten een nieuwe batterij laten installeren. Ondertussen vond ik een mail van mijn tante-vriendin Françoise, over een longontsteking in de familie. Ik vond pas onderweg naar Elena en Matthias even tijd om haar berichtje snel te beantwoorden via de smartphone. Het is me het seizoen wel: Roger is ook snipverkouden, en onze dochter bleek het ook al te pakken te hebben! Elena, die op het eerste gezicht weer helemaal in orde lijkt, hoor ik toch soms nog “piepen” bij het ademhalen. Ik hoop zo dat ze niet weer ziek wordt (een van de kindjes bij Lutti zou ook een longontsteking hebben)!
De felle koude is voorbij, maar hier was het vandaag weer aan het gieten met serieuze windstoten (en de werken aan ons huis werden, omwille van dat slechte weer vermoed ik, nog steeds niet verdergezet).
Elena ontving ons heel uitbundig. Ze had ons veel te vertellen, wilde met plasticine spelen, boekjes lezen, en “wandelen” met de mooie tas waar de cadeautjes van Marie-Claire in hadden gezeten. Matthias sliep rustig in zijn wiegje. De kleertjes, het prachtige zelfgemaakte kaartje en het papieren schoentje gevat in een plastic bol die onze overbuurvrouw ons had meegegeven werden fel bewonderd.
Matthias lijkt een gemakkelijke baby! Vandaag kon ik zijn ogen veel vaker observeren, en ze zijn niet donkerbruin zoals ik eerst dacht, maar heel donker grijs. Ik veronderstel dat ze nog van kleur zullen veranderen? Hij lijkt op zijn papa, maar ik zag in hem ook trekken van onze jongens, en zelfs van mijn vader!
Terwijl ik met Elena speelde, haar mama Matthias zoogde, ik soms met Matthias op mijn arm rondliep om hem zijn “boertje” te laten doen (en telkens smolt), maakte onze schoonzoon iets heerlijks klaar met lamsvlees. Ik heb een beetje gevist naar het recept, en denk dat ik het gevonden heb. Zie hier. Alleen had hij het konijn vervangen door lam. Recepten dienen om aangepast te worden, zeg ik altijd, en daar blijkt onze schoonzoon het mee eens te zijn.
Toen we deze avond laat thuiskwamen (na heel aangename gesprekken bij ons eten en een heerlijk wijntje, en met weer felle windstoten onderweg) vond ik nog eens een mail van Ria Voet. Die me dit filmpje doorstuurde (een nieuw lied gecomponeerd voor Barney zaliger door zijn vriend Michael Howard):
Geen opmerkingen:
Een reactie posten