zaterdag 26 januari 2013

Vertaling, bezoek, mails en weer een overlijden

De vertaling is af, ik moet nog alleen nalezen maar dat doe ik maandag (zondag is voor mij rustdag).

Ik vond het nog steeds te koud – en had het trouwens te druk met mijn werk – voor een wandeling maar er wordt tegen morgen dooi beloofd: eindelijk!

Dat zei ook overbuurvrouw Marie-Claire die even op bezoek kwam, die dit seizoen al even beu is als ik, en met wie ik nog eens heb kunnen bijpraten. Niet alleen over leuke dingen, want zij heeft ook de nodige zorgen. Toch deed het me goed: Marie-Claire en ik zitten heel vaak op dezelfde golflengte. Ze vertelde onder andere over een overlijden in het dorp waar ik niets van wist. Roger checkte toen even de brievenbus, en inderdaad daarin stak de doodsbrief. Heel goed kenden we de man niet, maar we hebben op dorpsfeesten toch enkele keren gezellig zitten praten met hem. Hij was 76 jaar.

Marie-Claire had ook een cadeau bij voor baby Matthias. Ik heb een deel van de inhoud even mogen bekijken: prachtige kleertjes, gekozen door haar dochter Nele. En weer een schoentje, gevat in een plastic bol, dat onze buurvrouw heeft gemaakt met de geboorte-aankondiging. Voor Elena had ze destijds hetzelfde gemaakt en dat hangt nog steeds aan haar bedje!

Heel fel bedankt, Marie-Claire, maar de bedoeling van die geboortekaartjes is echt niet dat je in ruil een cadeau geeft! Glimlach

Ik kreeg vandaag onder andere ook een lieve mail van een Matadi-vriend, Lieven Peeters. Hij heeft ook een kleinkind dat Matthias heet!

En deze avond, terwijl ik kookte, kwam er een telefoontje van mijn vriendin uit Deurne. Om ons te feliciteren met Matthias natuurlijk, maar ook om te vragen of onze afspraak in februari doorgaat. Uiteraard: de laatste keer dat we elkaar zagen was - denk ik – in oktober 2011!

Ik kreeg (maar dat was gisteren avond laat al) een reactie van “Tante Izzy” op deze blog. Ze gaat weer iets speciaals haken voor onze kleinzoon! Glimlach

Er kwam ook een mail aan van de zoon van Thierry Deleu, met een kopie van de doodsbrief. Ik veronderstel dat hij die heeft gestuurd naar al de correspondenten van zijn vader. Ik heb de aankondiging op Leespunt gezet, maar ik denk dat ondertussen iedereen al weet dat Thierry niet meer onder ons vertoeft.

Deze avond laat had ik ineens de neiging om de vertaling na te lezen, maar ik heb mezelf bedwongen: dat is immers werk voor maandag. En ik heb dus nog maar gekeken naar twee afleveringen van Star Trek! Glimlach

Geen opmerkingen:

Een reactie posten