Heel rustige dag vandaag: ik heb nog steeds rugpijn. Een heel klein beetje gewerkt, even buiten geweest (maar we vonden het veel te koud) en voor de rest alleen de wasmachine een paar keer in gang gezet, gebeld met mijn moeder en voor ons eten gezorgd.
Mijn mama, Nany dus, vertelde me dat moest ze ooit dement worden, ze kiest voor euthanasie. Dat wist ik al lang. Maar van haar argumentatie schrok ik echt. Ze vindt dat mensen van boven de 80 (zij wordt in mei 82) die dement worden en niet kiezen voor euthanasie vreselijk egoïstisch zijn!
Ik antwoordde dat zij het recht heeft om zoiets voor zichzelf te besluiten (maar zei er nog wel even bij dat die beslissing niet helemaal strookt met de leer van de katholieke kerk die zij aanhangt, wat ze niet wilde geloven) maar dat ze niet zomaar mocht veralgemenen en besluiten dat elke mens in dat geval voor euthanasie moet kiezen. Nee, natuurlijk niet! Maar ik moest toch toegeven dat in zulk geval zo’n mens heel veel kost en waarvoor? Die heeft dan toch niets meer aan zijn leven?
Dat laatste betwijfel ik heel erg. Ik denk dat sommige dementen heel gelukkig zijn (weliswaar waren ze dat waarschijnlijk even niet toen ze beseften dat ze dement aan het worden waren). Dat laatste leek Nany niet te begrijpen! Maar misschien ben ik zelf verkeerd? Is het zo dat je na 80 jaar op deze aarde de zaken helemaal anders ziet? En snakt naar de dood? Nany gaf nog ettelijke voorbeelden van mensen (ouder dan zij, uiteraard! 
) die ze kent (en die helemaal niet dement, noch ziek zijn) die er eigenlijk liever een einde zouden aan maken. Omdat ze zich vervelen bijvoorbeeld.
Zal ik ook zo denken binnen 18 jaar en 6 maanden (als ik dan nog leef)? Die 18 jaar en zes maanden zijn het verschil in leeftijd tussen Nany en mij (ja, zij was er veel vroeger bij dan ik om kinderen te krijgen).
Ikzelf vraag me wel af of Nany geïndoctrineerd wordt door radio en televisie? Ik heb Marraine zaliger nooit zulke zaken horen verkondigen, ondanks al haar ongemakjes en ziekten! Was zij dan zo egoïstisch?
Zij heeft recent vernomen dat er "zo iets als een laatste wilkaart" kan worden aangevraagd die je dan bij je I.K. plaatst waarop je je levensbeëindiging vastlegt enz.
BeantwoordenVerwijderenIk vermoed dat dit in haar gedachten rondhangt...
Ja, daar sprak ze inderdaad ook over!
BeantwoordenVerwijderenMijn zus die, net zoals Anneke, te maken heeft met demente patiënten, mailde me dat die mensen meestal inderdaad alles behalve ongelukkig zijn!
BeantwoordenVerwijderen