Natuurlijk gaat de tijd niet echt trager, integendeel: hoe ouder we worden, hoe sneller die gaat. Maar zonder auto lijkt voor mij toch alles trager te gaan. Dat gevoel had ik al in Antwerpen. Als ik iets ondernam met de kinderen, trok ik daar minstens een halve dag voor uit. Zelfs naar de bibliotheek gaan, leek op een uitstap. Als Roger iets ondernam met ons gezin (en we dus ergens met de auto naartoe reden) had ik toen al het gevoel dat we alles veel te snel deden: we konden immers verschillende zaken doen op één middag, wat voor mij niet mogelijk was te voet.
Nu Roger enkele weken rijverbod heeft, krijg ik weer datzelfde gevoel als toen hij overdag werkte en ik op mezelf (en bus en tram) was aangewezen om iets te ondernemen met de “kindjes”. En vandaag was dat gevoel er heel fel.
We moesten heel vroeg opstaan. De PT-waarde van Rogers bloed moet immers geregeld onderzocht worden (om de bloedverdunners aan te passen) en we verwachtten onze huisarts om 7:30 uur. Hij kwam al aan om 7:20 uur, was weer vertrokken om 7:35 uur, en wij kropen weer gezellig in bed, Roger en ik. Volgens mijn innerlijke klok was het voor mij toen pas 6:35 uur!
Na de middag zijn we even bij Marie-Claire gaan buurten. Ik wilde haar immers bedanken voor al de hulp die ik ooit van haar heb gekregen. We hebben lang geconverseerd, samen met haar jongste zoon die toevallig aanwezig was (Marie-Claire heeft twee zonen en één dochter). Het ging onder andere over onze gemeenschappelijke afkeer voor te veel drukte in ons leven (ik denk wel dat Roger, die de auto echt mist, daar niet echt mee instemde, maar hij heeft niet gereageerd). Voor haar zijn de dagen tegenwoordig immers ook te druk (ziekte in de familie).
Daarna heb ik veel gelezen (afwisselend in “De reclamejongens” van Bruno Vanspauwen – boek geleend van onze dochter. Echt een eyeopener – en in “Schoon volk in de hemel?” van Thierry Deleu). Dat laatste boek getuigt van de enorme eruditie van Thierry zaliger, maar ik vind het een beetje rommelig geschreven.
En deze avond, na ons eten (groentesoep, gerookte zalm, krieltjes, sla en tomaten), nog even gekeken naar een aflevering van Star Trek, The next generation: “The game”. Niet de beste aflevering, dat is waar, maar Hendrik had ons ervoor gewaarschuwd.
Daarna nog een paar mails beantwoord en wat opgezocht over de Etrusken. Normaal gezien zouden we immers onlangs naar de desbetreffende tentoonstelling in Tongeren zijn geweest met Heemkunde Groot Heers, maar dat hadden we afgezegd omwille van de problemen met Roger zijn gezondheid.
Eerlijk gezegd: ik ben daar niet kwaad om en geniet veel meer van dit rustig leven dan van ons gewoonlijk druk leven!
Ik wilde morgen even langs Liliane gaan, heb haar proberen op te bellen rond 19 uur, zonder resultaat. Maar we komen sowieso binnenkort heel even langs, Liliane, want jou wil ik ook speciaal bedanken voor alle hulp! En dat zullen we op ons gemakje doen! 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten