maandag 22 april 2013

Naar Tongeren

Omdat ik binnenkort in Tongeren naar de oogarts moet, wilde ik vandaag al eens uitproberen hoe dat ging met het openbaar vervoer. Ik vreesde immers dat het bijna onmogelijk zou zijn, of tenminste heel veel tijd zou vergen. Ik vergiste me: we namen hier, op de hoek van de straat, de bus van 14:25 uur naar Borgloon waar we een aansluiting naar Tongeren zouden hebben om 14:39 uur. Door werken onderweg liep onze rit naar Borgloon echter vertraging op en we kwamen in principe te laat voor de bus naar Tongeren. Met de huidige mobieltjes hoeft dat geen probleem meer te betekenen: de respectievelijke chauffeurs hadden met elkaar gecommuniceerd en onze volgende bus stond op ons te wachten.

We kwamen in Tongeren aan iets voor 15 uur. Oké, we hebben er iets langer over gedaan dan met de auto maar we hoefden geen parkeerplaats te zoeken.

Meer dan een uur liepen we er rond, en ik merkte weer eens op hoe “vrouwelijk” Roger kan zijn wat het “shoppen” betreft. Hij genoot duidelijk van het “winkels kijken”. Ik geniet daar veel minder van, maar als hij voldoende beweging kreeg, was het voor mij in orde. Ik bedacht wel dat al die vrouwen die als hobby “shoppen” hebben uiteindelijk toch veel onnodig geld zullen uitgeven: ikzelf ben er vrij immuun voor, maar al die etalages hebben overduidelijk de bedoeling zo verleidelijk mogelijk te zijn!

Om 16:14 uur hadden we een bus terug, een van de twee bussen per dag die rechtstreeks Tongeren met Heers verbinden. Roger stelde eerst nog even voor iets te gaan drinken en een bus later te nemen (dat zou dan via Borgloon, met overstap, zijn gegaan) maar voor mij hoeven we niet elke dag een terrasje te doen. Niet dat zulks slecht is voor Roger zijn hart of zijn longen, maar wel voor onze lijn Glimlach! En trouwens, thuis wachtte nog wat werk op mij. Nee,  ik heb het niet over dat snoeisel, daar is mijn rug nog niet klaar voor!

Zoveel “goesting” had Roger blijkbaar ook niet in een “terrasje”, want hij drong niet aan. Deze bus reed niet via Borgloon, wel via een hele rits dorpjes: een heel aangename en rustgevende rit van precies een half uur! Er zaten weer veel scholieren op de bus en weer merkte ik dat ze veel rustiger zijn dan wij destijds. De meesten luisterden naar muziek via hun koptelefoon.

Onderweg bijna geen bloesems gezien: alleen hier en daar, in een veld, een bosje bloesemende sleedoornstruiken. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten