zaterdag 4 mei 2013

Luik

Vandaag organiseerde Heemkunde Groot Heers een geleid bezoek aan Luik. Eerlijk gezegd was ik een beetje bang dat onze middag overladen zou worden met een hoop uitleg die mijn slecht auditief geheugen toch niet onthoudt. Toen ik echter van Roger hoorde dat onze gids het heemkunde-lid  Jos Vandebrouck was en dat het vooral zou gaan over enkele (en niet alle) moderne bouwwerken voelde ik me gerustgesteld.

We reden met de auto naar Waremme (Borgworm in het Nederlands) waar we met nog een zestal leden van Heemkunde Groot Heers, onder wie onze gids, de trein namen naar Luik. Daar troffen we nog enkele andere leden aan in het nieuwe station van Luik Guillemins (ontworpen door de Catalaan Calatrava).

Jos zijn eerste uitleg betrof dat station… waarvan de schoonheid mij echt overdonderde!

P5044077

P5044079

P5044083

P5044080 Foto’s Roger

Daarna namen we de bus naar de “Place Saint-Lambert”, de enige plek waar ik het wat te druk vond voor mijn doen.

Luik: prins-bisschoppelijk paleis

 Achter het prins-bisschoppelijk paleis blijven nog enkele oude huis over Foto’s Roger

We wandelden voort en hier en daar gaf Jos wat uitleg. Maar ik denk dat alleen Roger en ik dit gezien hebben: de “studio” van een dakloze aan de ingang van de “Sainte-Croix”-kerk?

Luik: onderkomen van een dakloze? Foto Roger

We gingen het “Crowne Plaza-hotel” binnen. Een modern hotel ondergebracht in twee vroegere “hôtels particuliers”: van de familie Sélys en van de graven van Méan. Gewoon prachtig!

Jos vertelde ons dat in het deel “Sélys”, koning Albert had ervaren dat “de lakens van Luik lekkerder lagen dan de lakens van Laeken”! Glimlach

Luik: Hotel 'Le Sélys'

Luik: Hotel 'Le Sélys': op de binnenkoer

Luik: Hotel 'Le Sélys'

Luik: Hotel 'Le Sélys' Foto’s Roger

En toen was het tijd voor een pint in het Spaans-Italiaans-Turks café “Toi et moi” (reminiscentie aan de prachtige bundel van  Paul Géraldy?) op de Place verte.

Luik, Place Verte: Café 'Toi et Moi' Foto Roger

Daarna reden we per bus terug naar Guillemins waar we een boemeltrein namen naar Waremme. En onderweg de molen zagen waar mijn vroegere cursiste Chantal Jadoul haar leven heeft beëindigd. Een prachtige dag dus, helemaal niet overladen zoals ik vreesde!

In functie van het vele klimmen én het vaak lang moeten stilstaan, had ik mijn wandelstokken meegenomen (bij zulke gelegenheden dienen ze bij mij vooral om op te steunen tijdens de stilstanden) en wat was dat een goed idee: ik heb er een afgestaan aan een van de leden die een beetje gehandicapt is en anders helemaal niet mee had gekund in die klimmende straatjes!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten