zaterdag 4 mei 2013

Over beleefdheid en galanterie

Daarstraks, op de bus in Luik, stond een jonge man zijn plaats af aan ons licht gehandicapte heemkunde-lid. Daarna stond die man erop zijn pas verkregen zitplaats aan mij af te staan. En hij legde uit (in het Frans) aan de beleefde jongen: ‘Vous avez été poli, moi, j’essaie d’être galant’. Het knipoogje van de jongeling wees erop dat hij de nuance begreep.

Deze avond bedacht ik dat ik Roger heel vaak zijn gebrek aan “galanterie” tegenover mij verwijt (meestal als hij tijdens een wandeling honderden meters voor mij uit “crost”) Glimlach en dat hij telkens dat woord verwart met “beleefdheid”. Naar mijn gevoel kan alleen een man galant zijn tegenover een vrouw maar ik vond hier dat in het Nederlands “galanterie” inderdaad een synoniem is voor onder andere “beleefdheid”! Natuurlijk is Roger nooit onbeleefd tegenover mij! Ik bedoelde immers altijd iets helemaal anders met “galant zijn”!

Is Frans dan toch subtieler dan Nederlands?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten