Feestelijk weerzien in Dénia

Rond 11 uur deze ochtend wandelden we langs de dijk naar de haven van Dénia: een uur stappen onder een al felle zon.

Op weg naar het centrum van Dénia

De haven (foto’s Roger)

Daar aangekomen en nadat we ons de ontmoeting met onze dochter, schoonzoon en de toen nog heel kleine Elena twee jaar geleden herinnerden op diezelfde plek, was het echt tijd voor een biertje waar we chips bij kregen die ik voor een groot deel opat: ik had honger. Na nog wat rondgewandeld te hebben, dronken we een tweede biertje met voor Roger eindelijk riñones al Jerez! Hij heeft ervan genoten!

Foto Roger

Iets voor 16 uur gingen we terug naar de camping (meer dan een uur stappen omdat we ondertussen verdwaald waren geraakt in de straatjes van Dénia).

Ons perceel (foto Roger)

Het was toen 34°C in de schaduw en nog zagen we mensen liggen te bakken op de zeldzame zandstranden. Ik vraag me altijd af hoe ze dat kunnen, maar kom, ieder zijn meug. Het was wel zo dat ook rond dat uur dezelfde wind opstak als we gisteren meemaakten toen we hier aankwamen.

Na wat rusten en lezen wilden we net boodschappen doen toen ik een telefoontje kreeg van Maria, de moeder van onze schoonzoon. Zij, haar man en al hun vrienden gingen uit eten: of we er niet bij wilden zijn? Natuurlijk! We spraken af aan hun flat rond 19:50 uur, werden voorgesteld aan de hele bende, dronken nog een aperitief, en gingen dan allemaal samen eten in een restaurant op de dijk, dat Roger en ik tijdens onze wandeling al hadden opgemerkt. Michel, de vader van onze schoonzoon heeft daar voor ons allen een ontzettend lekker etentje besteld, niet te vet, niet te overdadig, maar wel gezond (veel groenten en vis) en heel lekkere wijnen. De sfeer zat er goed in: wat een leuke, gezellige bende was me dat!

Rond 23 uur liepen we allemaal terug naar “huis”, maar wij moesten nog 15 minuten langer langs de nu heel donkere dijk lopen voor we de achteruitgang/ingang van de camping bereikten.

Morgen ochtend zien we al die mensen terug: ze zijn van plan met een gehuurd busje naar Valencia te rijden en Michel nodigde ons uit om mee te gaan: er zijn nog twee plaatsen vrij in de bus. Dat aanbod hebben we heel graag aanvaard!

Morgen moet mijn moeder een hartonderzoek ondergaan: haar cardioloog lijkt ook te denken dat de problemen waar ze de laatste tijd mee kampt iets te maken kunnen hebben met haar hart.