Toen Elena ons zag verschijnen op de speelplaats sprong ze in mijn armen, om van daar over te gaan in de armen van Roger die haar naar de auto droeg. Onderweg naar Lutti (ik had me naast haar op de achterbank gezet) vertelde ze honderduit over een feestje in de klas (ik heb begrepen dat een stagiair kleuterleidster afscheid had genomen), en over de nakende kerst. In dat verhaal was het wel opvallend dat er vooral cadeautjes aan te pas kwamen, hoewel ze het heel even had over Maria en een pas geboren kindje.
Matthias wuifde breed lachend naar ons toen hij ons vanachter de glazen deur zag aankomen. Hij leek me weer veranderd (maar zijn haar was wel voor de eerste keer geknipt). Lutti vertelde nog even over “haar” kindjes, en we reden naar huis.
Elena heeft weer heel weinig gegeten: amper één boterham met choco en een yoghurtje. Ze zei letterlijk dat ze geen brood lust.
Ik wil al lang onze dochter overtuigen Elena dan wat anders te eten te geven, desnoods een groentepuree, maar nee, ze moest en ze zou deze middag brood eten. Ik mag me daar niet in moeien, maar, meisje van mij, brood is niet echt nodig als je voldoende andere zaken eet! Ikzelf werd als kind verplicht groenten te eten, want ik wilde het liefste alleen brood! Dat was pas veel ongezonder dan liever groenten dan brood te eten!
Elena was weer even “juf” en wij de leerlingen, dan was ze weer “mama” en wij de kindjes. Ineens werd ze heel moe en wilde (typisch) weer een filmpje bekijken. Uiteindelijk brachten we haar toch maar naar bed waar ze, na een heel kort verhaaltje, sliep tot bijna 17 uur.
Matthias heeft ook even gedut, maar veel minder lang. Daarna speelde hij met zijn bussen, met het duwkarretje, met de knuffels. Het is echt opvallend hoe goed hij in zijn eentje kan spelen (wat niet betekent dat hij gezelschap niet apprecieert). Het liefst van al bleek hij echter met het “keukentje” van Elena bezig te zijn!
Foto’s Roger
Zijn fruitpap wilde hij niet opeten. Gisteren zou hij wel serieus wat koorts hebben gehad. Was de oorzaak zijn milde verkoudheid of de vier tandjes die op korte tijd doorgekomen zijn?
Vermits hij nu toch al vier tanden heeft, bedacht ik dat ik hem evengoed een banaan kon te eten geven. En dat leek hij heel lekker te vinden!
Foto’s Roger
Elena wilde na haar ontwaken ook amper een banaan eten: ze moest zo snel mogelijk weer aan het spelen gaan. Tegenwoordig mag Matthias meespelen: hij is ook een van haar gefantaseerde personages (vandaag was dat een zekere “Marie”).
Terwijl haar mama een restje spaghetti at vlak voor ze ging lesgeven, heeft Elena ook van dat gerecht gesmuld. Ik was toen het avondmaal aan het bereiden en weet dus niet hoeveel ze precies gegeten heeft.
Deze avond weigerde ze soep te eten, en haar papa zou geduld oefenen tot ze er minstens vijf eetlepels van zou verorberen. Zijn geduld werd echt op de proef gesteld… Tot ik me dat van die spaghetti herinnerde. Roger wist me te vertellen dat ze daar vrij veel van had gegeten, dus werden de verplichte lepeltjes soep gemilderd. 
Roger en ik zijn vertrokken vlak nadat onze schoonzoon Elena in slaap had gekregen na nog een verhaaltje en terwijl Matthias nog vrij en vrolijk rondkroop in de living.
Thuis wachtte nog wat werk (gelukkig niet te veel): daarom, lieve vrienden, heb ik jullie mails nog niet kunnen beantwoorden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten