Deze ochtend, tijdens het opruimen, tussen alle tijdschriften opgestapeld op de hoektafel van de salon, gezocht naar de DVD van “Friends”, in leen gekregen van Zeger. Ik weet niet wanneer we samen voort zullen kunnen kijken, maar het idee dat ik die schijf kwijt was, stond me helemaal niet aan. Ik heb gevonden wat ik zocht onder te rangschikken tijdschriften die Roger daar had opgestapeld. Zal ik maar in mijn eentje verder beginnen kijken?
Na onze boodschappen begon ik eindelijk aan ons poortgebouw. Om me eerst weer te ergeren. Roger heeft echt “angst voor leegte” en had dat deel van onze woning sinds mijn laatste “behandeling” weer vol weten te stouwen.
Ik begon met alles bij elkaar te zoeken dat volgens mij naar het containerpark mag en was heel verbaasd, toen Roger verscheen (ik dacht om zoals gewoonlijk te zeggen dat ik niets mag wegsmijten, mijn “bekende nachtmerrie” dus!), dat hij er deze keer nog andere zaken bijhaalde. Zijn her en der verspreide gereedschap begon ik daarna bij elkaar te leggen (met de bedoeling Roger te vragen wat ik ermee moest doen). Hij bracht warempel meteen het grootste deel ervan terug naar zijn atelier.
Voor ik daarna begon te vegen, checkte ik op de gemeentesite of het containerpark vandaag open was: het bleek de hele dag gesloten!
Dus heb ik maar rond de hoop, die klaarstaat om morgen naar het containerpark gebracht te worden, geveegd (nadat ik het meeste stof en enkele oude spinnenwebben had verwijderd van de poort, uit de hoekjes en van de muren). En weer hielp Roger mij! Bedankt, liefke!
De plek waar nu die hoop nutteloze en “kringloop”-spullen – een hoop met ongeveer de oppervlakte van onze aanhangwagen – staat, veeg ik morgen wel, nadat we naar het containerpark zijn gereden en ik de volgende stap heb gezet in mijn “schoonmaak”: de keuken.
Uiteraard deed mijn rug pijn na al dat werk en een wandeling zou welkom zijn geweest maar het begon al te regenen voor het einde van die karwei. En met regenweer kunnen we ook niet voortwerken aan dat snoeisel. Dat moet dus ook weer uitgesteld worden!
Dat betekent niet dat ik me voor de rest van de dag verveeld heb, integendeel! 
Deze avond nog naar een aflevering van Star Trek gekeken. Een nachtmerrieachtige aflevering. Ik heb ervan genoten ondanks het feit dat ik constant wist dat het “niet echt was” (net zoals ik in mijn minder leuke dromen “weet” dat het maar een droom is).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten