Vandaag organiseerde de KVLS een literair ontbijt in Hasselt maar Roger en ik hadden wat anders op ons programma staan. We brachten eindelijk nog eens een bezoek aan mijn moeder.
Rond 15 uur hadden we samen met haar in Brasschaat afgesproken met onze Matadi-vrienden Roger en Lily Beeckman en Lieven en echtgenote Diane. Ik zei onlangs dat ik Denise al 51 jaar kende… Wel deze vrienden ken ik al 59 jaar! Al heb ik Lieven ook jaren uit het oog verloren.
Het werd een heel gezellige middag. Bij een paar biertjes werden herinneringen opgehaald aan onze Congojaren, aan gemeenschappelijke kennissen, en door Roger en Lily ook aan Rogers zus die gisteren werd begraven en aan broeder Leo zaliger.
Nany (foto’s Roger)
Hoewel… Ik weet niet of het voor Roger (de mijne) en Diane even gezellig was om al die herinneringen te horen oprakelen? We vroegen ons op een bepaald ogenblik af hoe het kwam dat die enkele jaren in Matadi (amper 6 jaar voor Nany en mij) zulke stempel op ons hadden gedrukt.
Lieven vertelde onder andere hoe hij in 1960 gevlucht is met zijn ouders. Een boeiend verhaal waarvan veel details overeenkwamen met de enkele dingen die mijn vader destijds over zijn vlucht vertelde (Nany, mijn zus en ik waren op tijd vertrokken – op 17 juni 1960, dus voor de “dipenda”).
Ik heb Lieven gevraagd dat verhaal op te schrijven (ik heb een heel slecht auditief geheugen en kan het dus absoluut niet in details verder vertellen, en toch zou ik dat willen doen).
Je hebt beloofd dat je het zou doen, hé, Lieven! Had ik dat allemaal vroeger gehoord, ik had nog veel meer kunnen toevoegen aan mijn eerste roman. Papa vertelde ons immers bitter weinig over zijn avontuur!
Lieven vertelt (foto Roger)
Toen het rond 18 uur echt koud begon te worden, namen we afscheid van Lieven en Diane en gingen Lily, Roger (de hare) en wij eten bij Nany. Ze had gezorgd voor een eenvoudige gemengde sla, gerookte zalm en heilbot en koude aardappeltjes. Ik zeg wel “eenvoudig”, maar dat soort eten gaat er bij mij het gemakkelijkst binnen! 
Na nog een paar uurtjes napraten (deze keer vooral herinneringen ophalen aan al onze overgegane vrienden) zijn wij terug naar huis gereden, waar we rond 22:45 uur aankwamen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten