Vorige donderdag, terwijl Elena zich uitleefde in de speeltuin, hoorden we een vink zijn suskewiet-liedje zingen. Elena had hem ook gehoord en samen zochten we naar de vogel die we uiteindelijk ontwaarden bijna in de kruin van een boom, donkergrijs vlekje tussen zwarte takken.
Ik had opgemerkt dat er tussen elke “suskewiet” drie tellen verliepen.
‘Zeg eens “Dag vogel!”, stelde ik Elena voor, ‘Ik ben zeker dat hij je met “suskewiet” zal antwoorden.’
Elena deed het, en inderdaad, ze kreeg respons, vijf keer na elkaar! Daar keek ze echt van op!
Pas toen we terug naar huis reden, vertelde ik haar dat die vogel een vink was: “Dag vink” zou net te kort zijn geweest om meteen “antwoord” te krijgen. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten