donderdag 5 juni 2014

Naar Huesca (Aragon, Spanje)

Deze ochtend was de lucht helemaal opgeklaard. Na een snel ontbijt en ons toilet pakten we onze spullen in en vertrokken we richting Toulouse. Onderweg overal van die mooie bruine koeien in de weiden. Na een dikke 30 kilometer zaten we terug op de snelweg. Het ging dus weer snel maar het was vrij eentonig (en duur). Ik luisterde wat naar de radio: grappen over Hollande die deze avond eerst met Obama moest eten en daarna met Poetin moest dineren. En daarna op radio Nostalgie liedjes van Claude François, Jacques Brel, Edith Piaf, enzovoort. Ik werd er inderdaad nostalgisch van. Bij elk van die liedjes horen immers herinneringen.

Een snelle picknick op de Aire de la Combe du Tréboule (in de Quercy), uitritten naar dorpjes waar we vroeger logeerden (Souillac, Caussade enzovoort).

Na Toulouse ging het richting Lourdes en zagen we aan de horizon de besneeuwde toppen van de Pyreneeën opdoemen.

Om 15:30 uur zaten we in het departement Hautes Pyrénées. We namen de uitrit van Lammenazan en reden richting Bielsa in Spanje.

Vanaf dan ging het trager maar was de reis ook veel aangenamer. We reden langs dorpjes aan de voet van de Pyreneeën, volgden daarna tussen twee bergketens de rivier Neste. De dorpjes klommen later de flanken op, roofvogels cirkelden boven ons, bergriviertjes kabbelden en glinsterden in de zon en nog steeds, maar nu afwisselend links en rechts van ons, die imposante toppen. We begonnen te klimmen langs haarspeldbochten (wat prijs ik me gelukkig dat ik in de auto geen hoogtevrees heb), we moesten even halt houden toen een honderdtal schapen de weg overstak, en aan de tunnel Aragnouet-Bielsa moesten we amper 7 minuten wachten voor we erin werden toegelaten.

Drie minuten en drie kilometer later waren we in Bielsa. Dan begon het dalen. Weldra kondigden tafelbergen het einde van de Pyreneeën aan en rond 18 uur bemerkte ik de eerste typische grijze heuvels van Aragon.

Om 19:30 uur kwamen we aan op de camping van Huesca waar de uitbaatster ons meteen herkende: het voelde een beetje aan als thuiskomen. Na onze installatie gingen we boodschappen doen. We aten daarna in het restaurant van de camping voor 10 euro  per persoon een soep van groenten en bonen, een stoofschotel van kalfsvlees met gebakken aardappelen en een hele dikke schijf ananas. Weer veel te veel voor mij: ik leer het nooit! In de prijs was water en een fles wijn inbegrepen.

Het is nu 23:50 uur. Roger is moe (het was een lange reis) en is even gaan rusten. Zodra hij zijn foto’s heeft opgeladen post ik er enkele (hij heeft er wel maar weinig gemaakt vandaag).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten