Vandaag – het was prachtig weer: wat een eigenaardige zomer! – maakten we een wandeling van bijna anderhalf uur in Vechmaal en gingen daar uiteraard even kijken naar de nieuwe kunstige afsluiting van de waterkuil (volgens jouw uitnodiging, Charlie, wordt die prachtige afsluiting pas binnenkort onthuld en dus hebben wij “vals gespeeld”).
Maar het “vals spelen” was de moeite waard:
Foto’s Roger
Na die heel aangename, rustige en stille (alleen roofvogels gehoord) wandeling zorgde ik voor het avondeten (nog eens linzensoep op z’n Spaans). En daarna kwam waar ik al de hele dag naar uitkeek: een bezoekje van Maj en haar man Charlie.
Ze hadden een hoop boeken bij waar ze van af willen: en wij kunnen moeilijk boeken weigeren. Terwijl ik die nieuwe “oogst” even bekeek, kreeg ik al meteen zin om te lezen!
Natuurlijk deed ik dat (net) niet: ik wilde vooral praten met Maj en Charlie. En dat hebben we gedaan, heel diep, tot bijna 24 uur. Met een drankje en een hapje. Een prachtige avond, vond ik!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten