Gelinden

Na onze boodschappen en een deugddoend telefoontje van onze vriendin uit Ronse maakten we onze dagelijkse wandeling in Gelinden.

‘Hier valt niet veel te beleven’, zei Roger op een zeker ogenblik. ‘Ha nee?’ opperde ik terwijl ik met volle teugen genoot van de stilte, die enkel onderbroken werd door dierengeluiden (vogels, koeien, een paard en ergens in de verte een ezel en een schaap), van het bijna overal aanwezige fruitparfum, van de mooie luchten en herfstkleuren. Het was niet meer zo warm als tijdens het weekend, maar nog helemaal niet koud en de wind woei zelfs minder hard dan gisteren. Roger leek ineens al die schoonheid ook op te merken, want zijn oogst aan foto’s bleek na de wandeling aanzienlijk. Ik serveer er hier enkele:

 Foto’s Roger

En dan, deze avond, na onze eenvoudige maaltijd, maakte Roger kweeperengelei: nu was het onze keuken die heerlijk geurde!

 Eigen foto’s

Nadat ik nog een paar mails had beantwoord, genoot ik van een aflevering van Star Trek: het werd een hele mooie dag!