Een telefoontje van de garage deze ochtend: ze hebben eindelijk gevonden wat er scheelt, bestellen het te vervangen stuk tegen volgende week en ondertussen mogen we de auto verder gebruiken. Gelukkig reed de bus naar Hasselt (ik had even gecheckt op het Internet). Na een rit van een dik half uur (we moesten niet in het centrum van Hasselt zijn) en tien minuten flink doorstappen in de kou (8°C, het leek wel winter) reden we met de auto naar Borgloon waar we onze boodschappen deden (en ik nog iets leuks vond voor Elena en Matthias tegen Sinterklaas).
Toen we terug thuis kwamen las ik in de kranten online hoezeer de nationale betoging uit de hand was gelopen. Ik weet dat mensen in groep soms boosaardig worden, ik kan dat begrijpen maar goedkeuren helemaal niet! 
Na nog een telefoontje met Nany (over die rellen natuurlijk) begon ik te koken. Ik kon nu bereiden wat ik oorspronkelijk zinnens was: een soep van witte kool (hoewel witte kool absoluut niet mijn favoriete eten is, gaf de kurkuma er een lekkere smaak aan) gevolgd door rauwkost (ik weet het, eerder een zomergerecht): ijsbergsla, tomaat, zwarte bonen (die ik nog nooit had geproefd en die lekker bleken), appel en witte kool; en daarbij in olijfolie gebakken falafel.
Na mijn lectuuruurtje op papier (met mijn gebruikelijk blokje chocolade) las ik nog wat ik in Acta Sanctorum. Wat schrijft die toch goed!
Uiteraard hebben we die twee kamers niet schoongemaakt: dat is voor morgen! 
Nu is het tijd voor een aflevering van Star Trek!
O ja, weten jullie wie de bus van hier naar Hasselt bestuurde? Zij heeft me niet herkend (ze ziet natuurlijk zoveel mensen) maar ik herkende meteen de vrouw met wie ik op 26 december 2010 van hier naar Hasselt reed en met wie ik toen gedurende de hele rit gepraat heb!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten