Toen we de auto startten om aan onze wekelijkse boodschappen te beginnen (en daarna zou ik weer één kamer onder handen nemen) lichtte er op het dashboard een waarschuwing op: problemen met de motor. We merkten ook dat noch de kilometerteller noch de snelheidsmeter functioneerden. We maakten dus rechtsomkeer, belden thuis naar de garage in Hasselt waar men ons zei dat we meteen mochten komen.
Daar bekeken ze de motor terwijl wij een dik uur wachtten. Nee, we konden ondertussen niet gaan wandelen, vermits men ons niet kon zeggen hoe lang het zou duren (en we de indruk hadden gekregen dat we elk moment de auto zouden terugkrijgen om alsnog onze boodschappen te doen). Uiteindelijk kregen we te horen dat men niet meteen vond wat er gaande was en dat we de auto beter daar lieten.
Roger en ik namen de bus naar het station waar ik een buskaart wilde kopen. Ik had er immers geen meer maar vermoedde dat we toch de bus niet meer zouden nemen tot aan mijn verjaardag en vanaf dan rijd ik (nog even, want dat wordt binnenkort afgeschaft) gratis. 2 euro betaalde ik voor mijn ticketje: dat vind ik heel duur voor een plaatselijk ritje!
In het station kocht ik een buskaart voor 10 euro en twintig minuten later namen we de bus naar huis. Dat was mijn enige vertier vandaag: de passagiers observeren (het was wel de moeite waard!).
Een klein uurtje later kwamen we aan: veel te laat om nog te koken. Gelukkig had ik nog restjes liggen van de vorige dagen: die aten we dus op na een snel bereide soep.
Maar… Daarna wilde ik dus nog die kamer schoonmaken! ‘Ik doe dat wel,’ zei Roger plotseling, ‘dat spaart jouw rug!’. Wat was ik blij: ik had helemaal geen zin meer om daaraan te beginnen! Dank je, Liefke!
Het was vrij koud vandaag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten