Over vandaag valt niet veel te vertellen: het was voelbaar minder koud dan gisteren, ik kon uitslapen, we maakten een wandeling in Borgloon, we informeerden nog naar prijzen voor het nieuwjaarsfeestje van Heemkunde Groot Heers, ik liet een wasmachine draaien, ik maakte voor deze avond “lapin en gibelotte” klaar, maar dan (uiteraard) aangepast: ik voegde er, samen met look, in olijfolie gebakken champignons aan toe, een paar wortels in schijfjes en drie in stukjes gesneden aardappelen; en de boter verving ik door koolzaadolie.
Na het avondeten kreeg ik eindelijk nog eens de tijd om te lezen (met bittere chocolade, uiteraard smeltend op mijn tong) en daarna om naar een film te kijken.
Maar het hoogtepunt van mijn dag was… (lach niet!) een stukje kaas met een “ijzerappel” rond 21:30 uur!
Roger heeft nu al onze “ijzerappelen” geplukt (ze heten eigenlijk Marie-Joseph d’Othée). Vlak na de pluk vind ik die veel te wrang, maar nu al zijn ze heerlijk: net zoet genoeg, lekker knapperig, absoluut niet waterig, en met een aroma! Heel ons huis geurt ernaar!
Hoewel dat parfum nu een beetje overwoekerd wordt door het pas door Roger gebakken speltbrood (ook heerlijk!).
Roger heeft het mij van in het begin gezegd: “Marie-Joseph d’Othée” zijn de lekkerste appelen! Alleen vind je ze nergens meer in de handel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten