Ik wilde dus gaan slapen… Maar ineens zette Roger heel mooie fado op (onder andere Alfredo Marceneiro). Heb ik ook beter leren kennen via Dirk Lambrechts. En tja, dan blijf ik luisteren, niets aan te doen, hoe moe ik ook ben: te mooi en te veel herinneringen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten