Vandaag was het dan weer zo zonnig dat we te voet wandelden naar Heers om daar een wenskaart te posten (in ons dorp staat geen postbus meer; vervelend voor oudere mensen – waar wij dus toe behoren: ik heb soms de neiging om dat te vergeten
). Die wandeling heen en terug naar Heers, van net geen uur, deed mijn rug enorm veel deugd. En mijn geest ook: zo rustig! Alleen de eenden in het park (eigenlijk een bos) van het kasteel van Heers onderbraken de stilte.
Foto’s Roger
Voor de rest, buiten het koken, lectuur, lectuur en een aflevering van Star Trek. Roger liet me onder andere een recensie lezen over een boek dat mij interesseert, alleen is het zo duur (ik weet het, de Duitse versie is veel goedkoper, maar Duits lees ik niet zo gemakkelijk).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten