Gisteren vroeg ik aan onze dochter hoe ik moest tewerk gaan om het aantal regels van een PowerPointpresentatie te berekenen. Zij wist het niet maar haar echtgenoot vertelde me dat ik dat PowerPointgedoe in Word kon opslaan.
Vandaag werkte ik dus voort aan die vertaling: vermits de opdrachtgever overmorgen voor een poosje op reis vertrekt, wilde ik die vandaag zeker leveren.
Toen ik klaar was, probeerde ik de tekst in Word te saven (om gemakkelijk het aantal regels te kunnen berekenen) maar dat lukte niet. Dus zou ik maar mijn uren aanrekenen, dacht ik. Alleen had ik niet opgeschreven hoeveel uren ik daar precies aan gewerkt had (ik wil eerlijk zijn en zeker niet mijn klant de minuten aanrekenen die ik verlies met een kopje thee zetten of bijvoorbeeld even met Roger babbelen). Ik maakte dus een schatting.
Roger en ik hadden afgesproken dat hij deze avond voor onze zuurkool zou zorgen (omdat ik dacht dat ik op dat uur nog volop aan het vertalen zou zijn). Ondertussen nam ik de tijd om die PowerPointpresentatie even te bestuderen (tijdens het vertalen had ik alleen oog voor de tekst). En warempel, ik vond de manier om de tekst in Word over te hevelen (niet om hem rechtstreeks in Word te saven).
In dat Word-formaat kon ik meteen zien hoeveel regels de tekst telt, en geloof me of niet: voor het totale aantal regels krijg ik precies hetzelfde bedrag als voor de geschatte vertaaluren! 
Omdat Roger mij had beloofd zelf voor het avondeten te zorgen, moest ik voor de rest niet veel meer doen in het huishouden dan wat opruimen, de keuken vegen en een wasmachine laten draaien. En kregen we dus de tijd om voor Rogers dagelijkse beweging te zorgen. In Muizen en Bevingen: twee wandelingetjes van samen een dik halfuur. We maakten geen foto’s: buiten de lentezon was er niets echt moois aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten