Iedereen moe!

Elena zag er heel moe uit toen we haar troffen op de speelplaats deze middag! Ze begon wel druk te vertellen over de binnenspeeltuin waar ze een hele voormiddag had gespeeld maar zei, onderweg naar onthaalmoeder Lutti: ‘Ik kan mijn ogen bijna niet openhouden’.
Dat lukte nog net lang genoeg om ook Lutti te kunnen vertellen over haar leuke voormiddag en om daarna met drukdoende Matthias terug naar de auto te lopen. Onderweg naar huis zei ze nog één keer: ‘Ik probeer wel mijn ogen open te houden hoor, maar ze vallen altijd dicht’. Een seconde later was ze in slaap gevallen.

Thuis werd ze meteen in bed gelegd, en ze sliep als een blok tot 15 uur. Matthias kreeg dus weer onze exclusieve aandacht en genoot ervan!

 Eigen  foto

 Foto Roger

Iets voor 15 uur begon hij in zijn ogen te wrijven (later legde onze dochter uit dat Elena al om zes uur was wakker geworden, iedereen, inclusief Matthias had wakker gemaakt en dat niemand de kans kreeg opnieuw in te slapen: dat was dus de uitleg voor die ongewone vermoeidheid bij de kindjes).

Net op dat moment werd Elena wakker. Ze wilde geen brood eten en ik drong niet aan. Wel wilde ze yoghurt en ze at zelfs twee potjes op.

 Foto Roger

Ondertussen werd Matthias naar bed gebracht, waar hij al in slaap viel voor ik zijn kamer verliet.

Nu was het aan de beurt van Elena om te genieten van onze aandacht: schommelen, glijden, rollenspelletjes, en “Ik zie wat jij niet ziet” spelen.

 Foto Roger

Vanaf 17 uur werd het heel druk: we maakten Matthias wakker en dat vond hij alles behalve “plezant”. Elena zei dat ze weer een beetje moe was, wilde naar een filmpje kijken, wilde geen aardbeien maar at wel een appel; Matthias weigerde ook de aardbeien die ik hem aanbood, wilde druiven en een koekje; Elena vroeg ook een koekje, ik begon te koken (onder andere bloemkool), vond geen bloem om een witte saus te maken; Matthias vroeg nog een koekje dat ik hem weigerde, Matthias begon te huilen, ik vond uiteindelijk wat ik zocht; Matthias huilde nog feller en drong aan op nog een koekje, en toen kwam zijn papa thuis (onze dochter was al lang gaan lesgeven). Ik maakte de saus klaar en Matthias, die zich had neergelegd bij mijn weigering, maakte duidelijk dat hij yoghurt wilde; zijn papa plaagde hem en deed alsof hij hem niet begreep (Matthias zegt nog steeds zeer weinig woorden maar maakt wel heel goed duidelijk wat hij wil en hij begrijpt echt alles!) maar gaf hem uiteindelijk het gevraagde.

 Foto Roger

Ondanks hun late “vieruurtje” aten de kindjes nog opvallend goed aan tafel… En kregen ze als “beloning” een dessert terwijl ze samen op Rogers tablet naar een filmpje over Sinterklaas keken.

 Foto Roger

Eigenaardig hoe in de aanloop naar Pasen Sinterklaas de kindjes nog zo fel intrigeert!

Daarna was het badtijd en zijn Roger en ik terug naar huis vertrokken. Onderweg vielen mijn ogen ook constant dicht!