Grotendeels voor niets gewerkt gisteren en vandaag!

Na nog een korte vertaling werkte ik vandaag voort aan dat boek over Dirk Lambrechts. Roger ook trouwens (doordat hij de tekst heeft gescand en naar mij doorgestuurd, kunnen we er elk apart op werken… Om meestal dezelfde fouten te ontdekken, maar soms ook een fout die de andere niet had opgemerkt). De meeste teksten zijn heel interessant en heel goed geschreven (op de foutjes na). Wat mij wel hindert is dat veel auteurs bij hun ondertekening hun functie toevoegen of minstens iets als “auteur van dit of dat”. Ik dacht dat het over Dirk ging, en niet over ons?

Maar kom. Het werd dus interessante lectuur, hoewel sommige teksten heel tegenstrijdig zijn met elkaar. Normaal: Dirk was een mythomaan en heeft iedereen wel andere verhalen verteld over zijn zogezegde verleden. En het geheugen van mensen is ook niet altijd betrouwbaar. Ik was dus zinnens daar iets over te zeggen in ons correctierapport, maar aan te raden in het voorwoord de nadruk   te leggen op het feit dat het gaat over herinneringen van veel heel verschillende personen en niet over een echte biografie.

Omdat ik vond dat het werk goed opschoot, stelde ik rond 15 uur een wandeling voor. We wandelden een uurtje in Broekom, voor de eerste keer in een echt lentelandschap. Zalig!

 Eigen foto

 Foto Roger

Na het avondmaal een vergadering van de werkgroep WOI. Wat een huiswerk hebben we wel gekregen! We zullen daar weken mee bezig zijn! Tegen het einde van de vergadering, vlak voor we (in de duisternis, dus geen foto kunnen maken) gingen kijken naar de bijna volledig, heel mooi, beschilderde “Heerse” helm, kwam op mijn GSM een mailtje binnen van Ivo Hermans. En ik werd heel slecht gezind!

‘Irene zorgt voor een nauwgezette verbetering van de teksten,’ schreef Ivo, ‘willen jullie dus de typoscript alleen nalezen wat de inhoud betreft?’

Irene uit Amsterdam  (of Irena zoals Dirk haar noemde), was de laatste partner van Dirk, en ik weet dat zij heeft gezorgd dat zijn laatste boek werd uitgegeven, omdat ze kennissen heeft in de uitgeverswereld aldaar maar ook omdat zij de tekst geredigeerd had. Ik had me dus zelf al afgevraagd waarom zij niet werd aangesproken voor die correcties.

Op zich leek de keuze voor Irene me dus een goed idee. Maar… Ik had dat veel liever vroeger geweten (en dat heb ik ook Ivo beantwoord): nu hebben Roger en ik uren aan een stuk voor niets gewerkt!