Beroep: huisvrouw

Gisteren hadden we het met onze dochter over waarom vrouwen graag uit gaan werken. ‘Deels omdat het hun eigenwaarde een boost geeft’, zei zij. Ik denk dat ze gelijk heeft, alleen impliceert dat een zekere minachting voor het beroep van “huisvrouw”.

Ik heb zelf ooit, toen ik zelf fulltime huisvrouw was,  in het Frans een roman gepleegd over dat thema, die ik naar enkele Franstalige uitgeverijen had opgestuurd. Eentje had mij geantwoord dat “Malgré l’excellente qualité d’écriture”, hij het niet wilde uitgeven, want niet boeiend genoeg (tja, ofwel is het niet boeiend genoeg, ofwel ben ik niet bekend genoeg – heb ik eens meegemaakt bij een Nederlandstalige uitgever).

Maar ik – en ik denk veel andere huisvrouwen – bleef met de vraag zitten.

Versta me goed: het is niet omdat ik een hekel heb aan dat soort werk dat ik neerkijk op dat werk. Wel integendeel, want ik weet zelf wat het betekent, hoe zwaar het is en heb dus enorm veel bewondering voor goede (en zelfs iets minder goede, zoals ik ) huisvrouwen!

Ik weet dat de overheid er wil voor zorgen dat alle vrouwen buitenhuis werken. Ik vraag me wel af waarom precies? Want: er zullen altijd onthaalmoeders en werkvrouwen die “buitenhuis werkende” vrouwen moeten bijstaan of zelfs vervangen. En wat als  vrouwen eens massaal bedanken voor dat soort jobs?

In zijn laatste boek “Soumission” heeft Houellebecq het onder andere ook over dat thema. Wanneer verschijnt die Nederlandse vertaling eindelijk?