Vertalen

Ik heb de hele dag zitten vertalen. Dat het vreselijk koud was, weet ik enkel omdat ik af en toe mijn benen strekte en dan bijvoorbeeld iets naar de vuilnisbak in het poorthuis bracht.
Deze avond is Roger (die nu ook snipverkouden is) zelfs alleen naar de WOI-vergadering moeten gaan. En koken gebeurde tussendoor: tomatensoep opgewarmd, aardappelen geschild en snel een hamburger gebakken en geserveerd met tomaten en komkommer.

Normaal gezien doe ik dat heel graag, vertalen. Dit was echter een vrij juridische tekst en dus genoot ik er minder van (jawel, ik heb ooit beslist dat ik geen juridische vertalingen meer zou aannemen maar als de klanten aandringen...). En... het feit dat ik op zulke dag absoluut geen tijd heb voor het huishouden ligt me ook dwars (niet omdat ik hou van dat huishouden, wel omdat het huishoudwerk zich dan opstapelt: zelfs het speelgoed  is bijvoorbeeld niet opgeruimd geraakt!).

En... ik merkte wel dat Roger mijn reacties op zijn babbelpogingen absoluut niet leuk vond. Maar ja, als je hopen ellenlange zinnen moet vertalen, betekent dat elke zin grondig grammaticaal ontleden terwijl je vertaalt en dan ben je niet gediend met afleidingsmanoeuvres zoals een babbeltje.

Maar kom, de vertaling is klaar op het nalezen na. Gelukkig vond het vertaalgeheugen grote delen terug, want 17 bladzijden op één dag zijn anders niet te doen!

Mijn enige ontspanning (nadat Roger terug was van de vergadering) was samen met Roger kijken naar een aflevering van "Katarakt". Ik weet dat veel mensen de serie te traag vinden maar ons enig bezwaar betreft de taal. Er wordt een soort verkavelingsnederlands gesproken, gebaseerd op Brabants, terwijl de mensen hier (waar de serie zich dus afspeelt) ofwel een Limburgs dialect spreken ofwel mooi standaard Nederlands met weliswaar een beetje slepend accent. Echt jammer!

O ja, ik heb natuurlijk ook even gebeld naar Matthias die vandaag 3 jaar wordt. Veel had hij niet te vertellen (maar het klasfeestje zou dan ook pas morgen plaatsvinden).