Hoogtevreesdrukte op een gezellige dag

Rond 11 uur deze ochtend reden we langs de 313 naar Hendrik in wiens flat Roger enkele werkjes zou verrichten. Wat een drukte onderweg: vrachtwagens en nog eens vrachtwagens, echt niets voor mij! Ik kwam dus al redelijk zenuwachtig bij onze zoon aan en toen moest mijn hoogtevrees nog die steile, hoge trap naar de tweede verdieping trotseren!

Afijn, terwijl ik bekwam met een drankje, zorgde Roger voor die enkele werkjes en overhandigde Hendrik mij allerlei cadeautjes voor de kleinkinderen vanwege mijn Antwerpse vriendin Jeannine (heel fel bedankt, Jeannine!).
Daarna reden we naar Nany (mijn moeder dus). Maar eerst moest ik wel die trap weer af natuurlijk.:-(

Bij Nany (na weer een trap die me rillingen bezorgt) troffen we Elena, Matthias, kleine Eva en hun moeder. En ook mijn oom "Nononc" en zijn vrouw Françoise die ongeveer samen met ons waren aangekomen. Er werd gespeeld, gebabbeld en even later gingen onze dochter, de kindjes, Roger en ik samen spelen in een nabijgelegen speeltuintje (weer die trap af!). Ondertussen waren ook onze vrienden Roger en Lily Beeckman aangekomen. Nadat de kindjes en hun mama terug naar het Leuvense waren vertrokken en wij terug naar boven waren gegaan, kwam ook tante José er aan.

Na een gezellig aperitief vertrokken we (weer de trap af: wat werd mijn hoogtevrees op de proef gesteld vandaag!) samen naar een Chinees restaurant in de buurt.

Nononc en Françoise genieten duidelijk van het eten

Roger Beeckman en Nononc

Met tante José (foto's Roger)

Heel lekker gegeten, zelfs iets te veel. De sfeer was uitmuntend en toch dachten Roger en ik rond 21:30 uur aan terug naar huis rijden. Ik merkte wel dat Nany dat te vroeg vond ('Met Hendrik blijven jullie toch soms tot heel laat op', opperde ze) maar... nu moesten we nog meer dan 1:15 uur rijden en onderweg naar Hendrik had ik een vertaling aangekregen die ik had beloofd morgenochtend te leveren.

We kwamen thuis aan om precies 23 uur en vonden er een overlijdensbericht van vriendin Lilianes moeder en twee dringende facturen.  Nog voor ik aan de vertaling begon, heb ik dus snel een mail gestuurd naar Paul en Liliane. De vertaling ging heel vlot en was ook niet zo lang: iets over 24 uur was ik ermee klaar.

Daarna nog snel die facturen ingeschreven en betaald, mijn eigen facturen opgesteld en nu (0:30 uur) ga ik eindelijk tijd maken om jullie mails te lezen, vrienden. Maar sorry, een antwoord hoeven jullie deze nacht niet meer te verwachten!