Hendrik had dit weekend, zoals zo vaak, een heel pak gedigitaliseerde familiefilmpjes bij, die ik deze avond, na zijn vertrek, heb bekeken.
Deze lading filmpjes bevatte vooral de laatste herinneringen aan Antwerpen (ons huis, de buurt, het inpakken en verhuizen) en de eerste opnames hier. Wat word ik daar toch vreselijk nostalgisch van!
En toch, heel fel bedankt, Hendrik: ik vreesde al een hele tijd dat we al die filmpjes nooit meer zouden kunnen bekijken!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten