Philippe was toch iets vroeger dan 11 uur op de receptie en wijzelf waren ook al vroeger klaar. Dus vertrokken we vandaag rond 10:40 uur uit Aubigny. Philippe vertelde ons dat gisteren een Nederlander zijn caravan, die hij maanden op de camping had geparkeerd, was komen terughalen, er meteen mee vertrokken was, zonder te betalen en zelfs zonder die badge die nog steeds dient om de slagboom te openen, terug te geven. Waarom doet iemand dat toch??
Het werd eerst een vrij eentonige reis. Eerst loodrechte wegen langs de bossen met, ondanks het mooie weer, al herfstkleuren, in de buurt van Aubigny. Daarna een hele tijd langs de A20, richting Limoges. Opvallend weinig verkeer onderweg.
Een paar haltes, onder andere om te picknikken met brood, kaas en fruit. Maar voor mij constant de neiging om in slaap te vallen.
Uiteindelijk verlieten we de snelweg ter hoogte van Périgueux en Brive la Gaillarde en toen werd het landschap boeiender.
In Salignac reden we naar de camping "Le temps de vivre" met de bedoeling ook daar een bungalow of iets dergelijks te huren. Na een kwartier tevergeefs wachten op de receptie besloten we verder te rijden. We vonden nog een andere camping en daar werden we wel te woord gestaan: de camping was gesloten. Waarschijnlijk was dat ook het geval in Salignac?
Dus reden we naar het mooie Sarlat (Dordogne). We zochten er naar de "Office de Tourisme" en terwijl we daarna van een wijntje genoten, bestudeerden we het hotelaanbod.
UIteindelijk opteerden we voor een van de goedkopere hotels aan de rand van de stad. Weliswaar nog steeds meer dan 10 euro per nacht duurder dan ons minihuisje van de voorbije dagen, en zonder mogelijkheid om te eten deze avond (alleen ontbijt wordt aangeboden).
Dat verplichtte ons om ergens uit te gaan eten, en het werd een eethuisje in Sarlat zelf. We aten er heel lekker (al vond ik mijn omelet te veel aardappelen bevatten, maar ze lijken hier een voorkeur voor aardappelen te hebben).
Weer ga ik hier geen foto's aan toevoegen. Het is echt te lastig: thuis maak ik dat wel goed.
En... al zitten we hier nog een glas wijn te drinken, en al is de kamer echt oké, nee, het is niet wat je gezelliig noemt, zulke hotelkamer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten