vrijdag 27 januari 2017

Uitvaart en poëzie

Straks of morgen post ik enkele foto's van de poëzieavond in Heers gisteren. Juan en Bernadette waren eerst bij ons komen eten en daarna reden we samen naar Opheers waar we weer eens mochten deelnemen aan een heel klassevolle gedichtenavond. Juan was zo vriendelijk enkele stukjes te willen spelen. Roger en ik kregen de indruk dat Bernadette en Juan er evenveel van genoten als wij (ik had de meeste gedichten dan ook in het Frans vertaald). Foto's volgen later.

En... de Taalunie heeft mijn vraag beantwoord: zie laatste reactie. Je mag dus de twee schrijven..

Vandaag was een veel minder prettige dag. We namen afscheid van Rogers aangetrouwde nicht (in de betekenis van "cousin"), de schoonzus van nicht Jeannine Leduc. Over de tragische omstandigheden van haar overlijden ga ik niet meer uitweiden, dat hebben de kranten al voldoende gedaan. En ikzelf kan er moeilijk over schrijven zonder de indruk te krijgen dat ik aanvoel wat zij meemaakte.
'Gelukkig was ze op slag dood,' probeerde een van haar zonen zichzelf en ons te troosten. Wat is op slag? Tijd is rekbaar en subjectief: voel je dan toch niet even die "slag"?
Haar weduwnaar leek ontroostbaar en vroeg ons verschillende keren: 'Kom toch eens af, erover praten doet me deugd'. Dat zullen we dus zo snel mogelijk doen (ikzelf zou in zijn geval nog stiller worden, vrees ik).
Ik vond Irène zaliger een geweldige vrouw. Telkens als we haar ontmoetten bij Jeannine of bij haar thuis, bewonderde ik haar levenslust, haar vriendelijkheid, haar zorgzaamheid en... haar ongelooflijk jong voorkomen voor haar leeftijd.

Deze middag, tijdens de koffietafel veranderde de sfeer gaandeweg. Al die neven en nichten genoten van het weerzien. Enkele keren hoorde ik zeggen: 'Jammer dat het altijd bij zulke gelegenheid is' en ik dacht bij mezelf 'organiseer dan toch een reünie!'

Deze avond heb ik eindelijk dat typoscript voor de KVLS kunnen verder nalezen en leveren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten